اولین شاسی‌ بلندهای تاریخ؛ وقتی آمریکا SUV را به دنیا معرفی کرد

اولین شاسی‌ بلندهای تاریخ؛ وقتی آمریکا SUV را به دنیا معرفی کرد

مروری بر تاریخچه اولین شاسی‌بلندهای واقعی جهان با شاسی مستقل؛ از شورولت سابربن ۱۹۳۵ تا جیپ ویلیس ۱۹۴۶ و بررسی تاثیرگذارترین SUVهای آفرودی کلاسیک و مدرن.

در دنیای خودروهای مدرن، شاسی‌بلندها (SUV) به یکی از محبوب‌ترین دسته‌بندی‌ها تبدیل شده‌اند. اما تاریخچه این نوع خودرو به دهه‌ها پیش بازمی‌گردد، زمانی که خودروسازان در تلاش بودند وسیله‌ای بسازند که هم توانایی حمل بار و سرنشین را داشته باشد و هم قابلیت عبور از مسیرهای ناهموار را. در این مقاله، نگاهی می‌اندازیم به دو خودروی کلیدی که به‌عنوان اولین SUVهای تولیدی جهان شناخته می‌شوند: شورولت Carryall Suburban مدل ۱۹۳۵ و ویلیس Jeep Station Wagon مدل ۱۹۴۶.

شورولت سابربن Carryall که در سال ۱۹۳۵ معرفی شد، به‌عنوان نخستین خودرو با بدنه‌ای تمام‌فلزی روی شاسی مستقل یک وانت نیم‌تنی شناخته می‌شود. این خودرو با طراحی جعبه‌ای و فضای کابین وسیع، می‌توانست تا هشت سرنشین را حمل کند و یا با حذف صندلی‌ها، به خودرویی باری تبدیل شود. ساختار شاسی مستقل آن، که برگرفته از وانت‌های شورولت بود، امکان استحکام بالا و تطبیق‌پذیری در کاربردهای مختلف را فراهم می‌کرد.

این مدل از موتور شش سیلندر خطی ۳.۴ لیتری موسوم به Stovebolt استفاده می‌کرد که حدود ۶۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد و با سیستم انتقال قدرت دیفرانسیل عقب (RWD) عرضه می‌شد. وزن آن حدود ۱۶۰۰ کیلوگرم بود و از جعبه‌دنده دستی بهره می‌برد. با وجود آن‌که این مدل فاقد سیستم چهارچرخ متحرک بود، اما پایه‌گذار مفهومی شد که بعدها در قالب SUV شناخته شد. نکته قابل توجه این‌که سابربن با همان ایده اولیه، همچنان در خط تولید قرار دارد و قدیمی‌ترین نام ماندگار در صنعت خودرو به‌شمار می‌رود.

در مقابل، جیپ ویلیس که پس از پایان جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۴۶ روانه بازار شد، مفهومی کامل‌تر از SUV را معرفی کرد. این خودرو که ابتدا با دیفرانسیل عقب عرضه می‌شد، از سال ۱۹۴۹ به سیستم چهارچرخ متحرک نیز مجهز شد و به‌نوعی اولین SUV واقعی از لحاظ فنی و کاربردی لقب گرفت. برخلاف بسیاری از استیشن‌های چوبی آن دوران، بدنه این خودرو تماماً فلزی و مقاوم بود، و طراحی آن توسط بروکس استیونز صورت گرفت؛ طراحی‌ای ساده و کاربردی که الهام‌گرفته از مدل‌های نظامی جیپ بود. ساختار آن بر پایه شاسی مستقل و با الهام از پلتفرم جیپ‌های جنگی شکل گرفته بود که دوام و عملکرد بالایی در مسیرهای ناهموار تضمین می‌کرد.

در بخش فنی، این خودرو به موتور چهار سیلندر ۲.۲ لیتری Go-Devil مجهز بود که حدود ۶۳ اسب‌بخار قدرت داشت و از گیربکس دستی سه سرعته بهره می‌برد. نسخه‌های بعدی با موتورهای شش سیلندر و بهبود در سیستم تعلیق نیز عرضه شدند.

جیپ با ارائه قابلیت‌های جاده‌ای و خارج از جاده در کنار کاربرد خانوادگی، به‌طور مستقیم راه را برای تولید نسل بعدی SUVها مانند جیپ واگنیر هموار کرد؛ مدلی که در دهه ۶۰ به‌عنوان اولین شاسی‌بلند لوکس شناخته شد. موفقیت این خودرو نه‌تنها در بازار ایالات متحده، بلکه در تولیدات جهانی نیز مشهود بود و تا دهه ۷۰ میلادی در بسیاری از کشورها مونتاژ می‌شد.

نکته کلیدی مشترک میان سابربن و جیپ واگن، استفاده از ساختار شاسی مستقل (Body-on-Frame) بود. این ویژگی که تا دهه‌ها بعد نیز به‌عنوان مشخصه اصلی SUVهای واقعی باقی ماند، مزایایی چون استحکام بالا، قابلیت تعمیر و تطبیق‌پذیری با مسیرهای سخت را فراهم می‌کرد. برخلاف ساختارهای یکپارچه که بیشتر برای راحتی سواری در جاده‌های آسفالت‌شده طراحی شده‌اند، شاسی مستقل توانایی نصب سیستم‌های تعلیق مقاوم‌تر، قدرت یدک‌کشی بالاتر و دوام بیشتر را فراهم می‌کند. به همین دلیل، هنوز هم بسیاری از SUVهای آفرود واقعی مانند تویوتا لندکروزر، نیسان پاترول، جیپ رانگلر یا فورد برانکو از همین ساختار استفاده می‌کنند.

برای جمع‌بندی و درک بهتر این سیر تحول، جدول زیر خلاصه‌ای از ویژگی‌های کلیدی دو SUV پیشگام را در کنار چند SUV مدرن مبتنی بر شاسی مستقل ارائه می‌دهد:

در دنیای امروز، SUVهای واقعی با شاسی مستقل همچنان جایگاه خود را در بازار حفظ کرده‌اند. این دسته از خودروها، به‌ویژه در مناطق کوهستانی، بیابانی و بازارهایی با نیاز به عبور از مسیرهای سخت، همچنان انتخاب اول کاربران حرفه‌ای و ماجراجو هستند. برندهایی مانند تویوتا، نیسان، جیپ، فورد و مرسدس بنز (با سری G-Class) همچنان به تولید شاسی‌بلندهایی با شاسی مستقل ادامه می‌دهند؛ خودروهایی که بیش از هر چیز بر دوام، استحکام و قابلیت اطمینان در شرایط سخت متمرکز هستند.

شاسی‌بلندها پیش از آن‌که نام‌شان رایج شود، وجود داشتند؛ اما این دو خودرو، تعریف‌شان کردند.

اس یو وی جیپ شاسی بلند شورولت سابربن