بدترین اختراعات تاریخ ؛ از دوچرخه برقی تا کت چترنجات

همه اختراعات دنیا موفق و کاربردی نیستند. بعضی فقط دردسر درست می‌کنند یا اصلاً هیچ نیازی به آن‌ها وجود ندارد که باعث می‌شود بدترین اختراعات تاریخ باشند.

به گزارش تکراتو و به نقل از sciencefocus، اگر به اطراف خانه‌تان نگاه کنید، پر از اختراعاتی است که زندگی را راحت‌تر کرده‌اند. همین گوشی یا کامپیوتری که این متن را روی آن می‌خوانید، نمونه‌ای از آن‌هاست.

بدترین اختراعات تاریخ

اما همیشه هم اوضاع این‌طور نبوده است. بعضی از اختراعات نه‌تنها فایده‌ای نداشته‌اند، بلکه آن‌قدر بی‌هدف یا ناکارآمد بوده‌اند که تبدیل به نماد شکست شده‌اند. در ادامه با چند نمونه از بدترین اختراعات تاریخ آشنا می‌شویم.

کت چترنجات

فرانتس رایشت، یک خیاط اهل اتریش بود که در اوایل دوران پروازهای انسانی، تصمیم گرفت لباسی طراحی کند که در مواقع اضطراری مثل چتر نجات عمل کند. او بعد از آزمایش این لباس روی آدمک‌ها، آن‌قدر به طرحش مطمئن بود که در سال ۱۹۱۲ خودش را از طبقه پایینی برج ایفل در پاریس پرت کرد تا لباس را امتحان کند.

متأسفانه، طراحی‌اش جواب نداد و رایشت در چند ثانیه جان باخت. با اینکه اختراع او شکست خورد، اما الهام‌بخش توسعه لباس‌های پروازی مدرن، چتر نجات‌ها و صندلی‌های پرتابی برای خلبان‌ها شد.

کپسول‌های قهوه

کپسول‌های قهوه در ظاهر یک اختراع عالی به نظر می‌رسند؛ قهوه فوری، خوش‌طعم و بدون دردسر. اما در عمل، این کپسول‌ها بسیار آلاینده‌اند. جان سیلوان، مخترع آن‌ها در زمان همکاری با Keurig Green Mountain، بعدها از این اختراع ابراز پشیمانی کرد.

طبق بررسی‌ها، ردپای زیست‌محیطی کپسول‌های قهوه در سال بیش از نیم میلیون تُن است. برخی شرکت‌های خاص آن‌ها را بازیافت می‌کنند، اما در خانه قابل بازیافت نیستند. اگر هم به زباله‌دان بروند، تا ۵۰۰ سال زمان می‌برد تا تجزیه شوند.

سه‌چرخه برقی Sinclair C5

این اختراع شاید بیش از حد جلوتر از زمان خودش بود. سر کلایو سینکلر، که به خاطر ساخت کامپیوتر خانگی ZX Spectrum در سال ۱۹۸۲ معروف شده بود، در سال ۱۹۸۵ سه‌چرخه برقی Sinclair C5 را معرفی کرد.

این وسیله در بریتانیا اجازه تردد در خیابان را داشت، اما با ارتفاعی حدود ۸۰ سانتی‌متر، تقریباً همه خودروها از آن بلندتر بودند و خطر جدی برای راننده ایجاد می‌کرد. باتری‌اش فقط تا ۲۰ کیلومتر دوام داشت و حداکثر سرعتش هم به ۲۴ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. نه منتقدان راضی بودند، نه مردم؛ و اعتبار سینکلر هم نابود شد.

با این حال، اگر امروز که فناوری باتری پیشرفت کرده، این اختراع معرفی می‌شد، شاید سرنوشت متفاوتی داشت.

تبلیغات پاپ‌آپ

تبلیغات پاپ‌آپ یکی از آزاردهنده‌ترین تجربیات مرور اینترنت هستند. اما جالب است بدانید که در ابتدا با نیت مثبت طراحی شدند. ایتن زاکرمن، طراح این تبلیغات، می‌خواست تبلیغاتی بسازد که بدون ارتباط مستقیم با محتوای صفحه، نمایش داده شوند.

زاکرمن بعدها بارها بابت این اختراع عذرخواهی کرد و گفت که نیتش خوب بوده، اما نتیجه کارش به کابوس اینترنت تبدیل شده است.

کشتی‌های هوایی هیدروژنی

پیش از پروازهای جت بین قاره‌ای، سفرهای طولانی‌مدت فقط از طریق دریا ممکن بود. اما با پیشرفت فناوری پرواز در اوایل قرن بیستم و توسعه بالن‌های هوایی، امید تازه‌ای برای سفرهای سریع‌تر به‌وجود آمد.

شرکت‌های زیادی به ساخت کشتی‌های هوایی روی آوردند، اما شرکت Zeppelin با ایده‌ای خلاقانه توانست این صنعت را متحول کند: ساخت کشتی‌های هوایی مجهز به کابین‌های لوکس برای سفر راحت و سریع میان اروپا و آمریکا. در دهه ۱۹۲۰ و اوایل ۱۹۳۰، این شیوه سفر بسیار محبوب شده بود.

مشکل اینجا بود که این بالن‌های بزرگ با گاز هیدروژن پر می‌شدند؛ گازی بسیار قابل اشتعال. تصادف‌ها کم نبودند، اما فاجعه Hindenburg در سال ۱۹۳۷ که منجر به مرگ ۳۶ نفر شد، نقطه پایانی بر دوران کشتی‌های هوایی گذاشت.

در آن زمان، طراحی هواپیماها به‌سرعت پیشرفت کرده بود و کشتی‌های هوایی ناگهان کند و خطرناک به‌نظر می‌رسیدند.

با این حال، این فناوری در آستانه بازگشت است. شرکت‌هایی مانند Euro Airship و Flying Whales در حال توسعه کشتی‌های هوایی سازگار با محیط زیست هستند که گفته می‌شود تا ۸۰ درصد سوخت کمتری نسبت به هواپیما مصرف می‌کنند. و بله، به جای هیدروژن، با هلیوم غیرقابل اشتعال پر می‌شوند.

کنسول SEGA Dreamcast

برای بسیاری از طرفداران بازی، نام SEGA یادآور شب‌های طولانی بازی Sonic the Hedgehog است. اما وقتی Dreamcast در سال ۱۹۹۹ وارد بازار شد، SEGA دیگر آن غول سابق نبود.

کنسول قبلی این شرکت یعنی SEGA Saturn، با ورود Playstation از Sony در سال ۱۹۹۵ به‌شدت عقب افتاد و شکست خورد.

Dreamcast از نظر فنی جذاب بود؛ کنترلری نوآورانه داشت و امکان بازی آنلاین را فراهم می‌کرد. اما تعداد کم بازی‌های تولیدشده توسط شرکت‌های دیگر و ورود Playstation 2 به بازار، تیر خلاص را به این پروژه زد. در سال ۲۰۰۱، SEGA تولید کنسول را برای همیشه متوقف کرد.

در همین دسته، نباید از Apple Pippin هم گذشت. بله، Apple یک کنسول بازی ساخته بود که در سال ۱۹۹۶ با قیمت ۵۹۹ دلار عرضه شد. پردازنده ۶۶ مگاهرتزی‌اش، در مقایسه با رایانه‌های امروزی حدود ۷ هزار برابر ضعیف‌تر بود. خیلی‌ها آن را یکی از بدترین کنسول‌های تاریخ می‌دانند.

آدامس جویدنی

آدامس هزاران سال است که وجود دارد، اما نسخه مدرن آن از سال ۱۸۴۸ وارد بازار شد. در دهه ۱۸۶۰ طعم‌دهنده‌ها به آن اضافه شد و در قرن بیستم به اوج محبوبیت رسید. از زیر نیمکت‌های مدارس گرفته تا کنار لبان مربیان فوتبال، همه‌جا پیدا می‌شد.

اما یکی از مواد اصلی آدامس‌های امروزی، پلی‌وینیل استات است؛ نوعی پلاستیک که به‌راحتی به کفش، آسفالت یا مبلمان می‌چسبد و پاک کردنش بسیار سخت و پرهزینه است.

خوشبختانه حالا نسل جدیدی از آدامس‌های بدون پلاستیک وارد بازار شده که دیگر این نگرانی‌ها را ندارند و می‌شود با خیال راحت آن‌ها را جوید.

سیستم ویدئویی Betamax

بسیاری از اختراعات بد به‌خاطر طراحی ضعیف شکست می‌خورند، اما این موضوع در مورد Betamax صدق نمی‌کند. این سیستم که توسط Sony در سال ۱۹۷۵ معرفی شد، از نظر کیفیت تصویر به‌مراتب بهتر از رقیبش یعنی VHS بود.

با این حال، فروش Betamax ناامیدکننده بود. یکی از دلایل اصلی این اتفاق، پذیرش گسترده VHS در صنعت فیلم‌های بزرگسالانه بود. همچنین، قیمت بالاتر Betamax باعث شد کاربران معمولی ترجیح دهند به سراغ VHS بروند.

با اینکه موفقیت تجاری بزرگی به‌دست نیاورد، تولید نوارهای Betamax تا سال ۲۰۱۶ ادامه داشت؛ یک نمونه عجیب از محصولی کم‌فروش ولی ماندگار.

کیسه‌های پلاستیکی

در سال ۱۹۶۵، مهندس سوئدی به‌نام استن گوستاف تولین کیسه پلاستیکی را به‌عنوان گزینه‌ای بادوام و قابل استفاده‌ مجدد معرفی کرد. اما در دنیای امروز، این اختراع به یکی از بزرگ‌ترین عوامل آلودگی محیط‌زیست تبدیل شده است.

کیسه‌های پلاستیکی یک‌بارمصرف در میلیون‌ها عدد استفاده می‌شوند، در حالی که تجزیه آن‌ها در طبیعت ممکن است قرن‌ها طول بکشد و تأثیرات مخربی بر زندگی دریایی بگذارد. بر اساس برخی پیش‌بینی‌ها، تا سال ۲۰۵۰ وزن پلاستیک موجود در اقیانوس‌ها از وزن ماهی‌ها بیشتر خواهد بود.

با این حال، اقدامات مثبتی نیز صورت گرفته است. در بریتانیا، با اعمال هزینه برای هر کیسه پلاستیکی، مصرف آن‌ها کاهش چشم‌گیری یافته و بسیاری از فروشگاه‌ها به سمت استفاده از کیسه‌های زیست‌تخریب‌پذیر حرکت کرده‌اند.

تبلت Apple Newton

کاغذ و قلم همیشه ترکیب موفقی بوده‌اند، اما Apple در اوایل دهه ۱۹۹۰ تصمیم گرفت نسخه‌ای مدرن از آن ارائه دهد. نتیجه این تصمیم، تبلت Apple Newton بود؛ گران‌قیمت و ناکارآمد.

مهم‌ترین ایراد این دستگاه، تشخیص ضعیف دست‌خط بود. این ضعف آن‌قدر معروف شد که Apple Newton به نماد فناوری بلندپروازانه و بی‌ثمر تبدیل شد.

این اتفاق در دورانی رخ داد که Apple روزهای سختی را پشت سر می‌گذاشت. استیو جابز در سال ۱۹۸۵ از شرکت اخراج شده بود، اما در سال ۱۹۹۷ بازگشت. یکی از اولین تصمیم‌های او پس از بازگشت، توقف کامل تولید Newton بود.