به گزارش شهر بورس، حبیب الله ثابت یکی از چهره‌های برجسته و تاثیرگذار ایران در دوران معاصر بود که در عرصه‌های مختلف اقتصادی، صنعتی و فرهنگی نقش چشمگیری ایفا کرد. او با تکیه بر توانمندی‌های شخصی و تلاش‌های بی‌وقفه، توانست جایگاه مهمی در تاریخ ایران پیدا کند. ثابت، با نگاه نوآورانه و پشتکار بی‌پایان خود، به یکی از پیشگامان صنعت و کارآفرینی در کشور تبدیل شد و دستاوردهای زیادی در توسعه و رشد اقتصادی ایران به ارمغان آورد.
بیوگرافی حبیب الله ثابت؛ مهندس تحول در صنعت ایران
حبیب الله ثابت در سال ۱۲۸۲ خورشیدی در تهران، در خانواده‌ای بهائی و اهل کاشان زاده شد. به نوشته اسکندر دلدم، پدرش عبدالله ثابت، در آغاز یهودی بود و بعدها بهائی شد. مادرش، کشور ارجمند ثابت، از خانواده پزشکان برجسته بودند. خانواده ثابت از نظر مالی ضعیف بود، اما با این حال پدر و مادرش او و خواهرش را به مدرسه بهائی تربیت و سپس به مدرسه سن لویی تهران فرستادند، مدرسه‌ای فرانسوی که عموما فرزندان اشراف در آن ثبت‌نام می‌کردند.
از آنجا که وضع مالی وی از سایرین پایین‌تر بود، برای تامین هزینه‌های تحصیل، با هماهنگی مدیران مدرسه و موافقت غلامحسین مصدق، فرزند محمد مصدق، قرار شد که او به منزل مصدق رفته و درس‌هایشان را مرور کنند و در عوض مبلغ ۶۰ ریال به عنوان کمک هزینه تحصیلی دریافت نماید.
حبیب الله ثابت توسط یکی از دوستانش با دختری به نام بهاره باقروف (خمسی) در شهر رشت آشنا شد و با وی ازدواج کرد. این ازدواج که در ابتدا وجه‌های منطقی و حساب‌شده داشت، به یک زندگی عاشقانه تبدیل شد و تا پایان عمر ثابت ادامه یافت. بیشترین زمانی که از همسرش جدا بود، دو شب بود که طی سفری به مسکو یکی از همراهان محمدرضا پهلوی بود.
حمیدرضا مالکی، مدیرعامل کارگزاری بانک مسکن، با تجربه‌ای گسترده در حوزه بانکداری و بازار سرمایه، نقش کلیدی در توسعه این مجموعه ایفا کرده است. او با اتخاذ استراتژی‌های نوآورانه، توانسته کارگزاری بانک مسکن را به یکی از بازیگران تأثیرگذار در بازار مالی کشور تبدیل کند.
آن‌ها صاحب دو فرزند پسر به نام‌های ایرج (۱۳۰۹–۱۳۹۲) و هرمز (۱۳۱۴-) شدند.
آغاز کار و رونق‌گیری فعالیت‌های حبیب الله ثابت
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تربیت و مدرسه سن لویی تهران انجام داد و تابستان‌ها در یک دکان دوچرخه‌سازی متعلق به محمدتقی تام، یکی از بهاییان تهران، کار می‌کرد. بعد از چندی به پیشنهاد او در سال ۱۲۹۸ شعبه‌ای از مغازه دوچرخه‌سازی و تعمیر آن را در خیابان شمیران مقابل خیابان دولت راه‌اندازی کرد. در این مغازه، او به تامین دوچرخه برای کسانی که به تفریح به شمیران و قلهک می‌رفتند، پرداخته و در کنار محمدتقی تام رانندگی و مکانیکی آموخت.
در سن ۱۸ سالگی و در حالی که هنوز مشغول تحصیل بود، با پولی که از کار در دوچرخه‌سازی به دست آورده بود، یک خودروی سواری فورد خرید و به نقل و انتقال مسافر از توپخانه به قلهک و سپس در مسیرهای خارج شهر پرداخت. وی بعدها با مشاهده تعداد روزافزون مسافرانی که برای زیارت به عراق و کربلا می‌رفتند، به نقل و انتقال مسافر در مسیرهای دورتر پرداخت و به بغداد و بیروت رفت. در این سفرها، وی یک خودروی سواری دیگر از بیروت خرید و توانست به دو برابر قیمت آن را در تهران بفروشد. این کار را بارها تکرار کرد و سپس به فرانسه و ایتالیا برای آشنایی با کارخانجات ماشین‌سازی سفر نمود.
در سال ۱۹۳۶، ثابت به فرانسه مسافرت کرد. او دو دستگاه کامیون در فرانسه خرید و پس از بازگشت به ایران، اولین شرکت حمل و نقل مدرن ایران با نام اداره حمل و نقل ثابت تاسیس نمود. وی همچنین با کمک دایی خود که معاون وزیر پست و تلگراف بود، موفق به اخذ امتیاز حمل مرسولات پستی شمال کشور شد که پیش از آن با چهارپایان انجام می‌گرفت. در سال‌های بعد، به دلیل حسن انجام وظیفه، امتیاز مرسولات پستی شهرهای دیگری نیز به وی واگذار گردید.
در جریان ساخت راه‌آهن ایران، وی توانست قراردادهایی برای حمل و نقل مصالح با شرکت دانمارکی سازنده کمپساکس منعقد نماید.
جنگ جهانی دوم و ترک ایران
حبیب الله ثابت به دلیل سخت‌کوشی و فعالیت‌های تجاری متنوعی که داشت، در دوران جنگ جهانی دوم شهرت بسیاری کسب کرده بود. اما در سال ۱۳۲۰ شمسی/۱۹۴۱ میلادی که شوروی و انگلیس ایران را اشغال کردند و رضاشاه را عزل کردند، زندگی وی نیز تحت تاثیر قرار گرفت.
ثابت تصمیم به ترک ایران گرفت و در ۷ نوامبر ۱۹۴۱ به همراه همسر و دو فرزندش ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد و ابتدا در نیویورک سکونت گزید. در نیویورک، دفتری در راکفلر سنتر و آپارتمانی در مناطق لوکس اجاره کرد و واردات و صادرات را آغاز نمود. وی ابتدا به واردات کتیرا از ایران پرداخت که موفق نبود و سپس با تاسیس شرکت صادرات فیروز، اقدام به صادرات اجناس کوچک مانند جوراب زنانه، خودنویس و لوازم آرایشی به ایران کرد.
وی برای گسترش کار خود با شرکتی به نام پاسال در تهران که نامش برگرفته از حروف اول بنیانگذاران آن بود، همکاری کرد و چندی بعد شرکت پاسال در تهران و شرکت ثابت در نیویورک، شرکتی جدید به نام ثابت پاسال در ایران ثبت کردند. از این زمان به بعد، حبیب الله ثابت به نام این شرکت معروف شد. ثابت تا پایان جنگ جهانی دوم در آمریکا ماند و در اوایل دهه ۳۰ به ایران بازگشت.
بازگشت حبیب الله ثابت به ایران و رشد اقتصادی
موفقیت اقتصادی ثابت در دوران جنگ جهانی دوم وجهه وی را در ایران تقویت کرد. حبیب الله ثابت با توجه به نیاز بازار ایران، موفق به اخذ نمایندگی‌های مختلفی شد و کارخانه‌هایی مانند کارخانه پپسی‌کولا و کارخانه‌های صنعتی متعدد را در ایران تاسیس نمود. وی همچنین در زمینه‌های مختلف صنعتی و اقتصادی با شرکت‌های خارجی همکاری داشت و برخی از نمایندگی‌های معتبر؛ مانند فولکس واگن، استود بکر، اتولایت، لیفتراک، ریش‌تراش فیلیپس و پنی‌سیلین را در ایران به دست آورد.
وی به طور موثر در تاسیس و رشد صنایع ایران تاثیرگذار بود و اکثر منابع او را به عنوان یک تاجر خارق‌العاده می‌شناسند. در دهه ۱۹۷۰ میلادی، مجله تجاری فورچون دارایی ثابت پاسال را یک دهم کل دارایی ایران تخمین زد.
رادیو تلویزیون ملی ایران
حبیب الله ثابت در اواخر دهه ۵۰ میلادی به تلویزیون علاقه‌مند شد. او اولین فرستنده تلویزیونی ایران را در ۱۳۳۵ در آبادان تاسیس کرد و سپس در تهران نیز فعالیت‌های تلویزیونی را گسترش داد. چند ماه بعد، مردم تهران تلویزیون‌های خانگی داشتند و برنامه‌های تلویزیونی شامل فیلم‌های مختلف، مسابقات و برنامه‌های موسیقی پخش می‌شد.
انقلاب ۱۳۵۷ و پس از آن
در پی انقلاب اسلامی ایران، کارخانه‌های ثابت و اموال او تحت تاثیر قرار گرفت. یکی از کارخانه‌های پپسی‌کولا به آتش کشیده شد و ثابت تصمیم به ترک ایران گرفت. به فرانسه مهاجرت کرد و باقی عمر خود را در سفر و جمع‌آوری اشیای عتیقه و گذراندن وقت با نوه‌هایش در اروپا و آمریکا سپری کرد.
حبیب الله ثابت سرانجام در ۱ اسفند ۱۳۶۸ در لس آنجلس درگذشت.
جمع‌بندی
حبیب الله ثابت یکی از بزرگ‌ترین کارآفرینان و صنعتگران ایران در دوران معاصر بود که با تکیه بر ابتکار، پشتکار و دوراندیشی خود، تاثیرات عمیقی در توسعه اقتصادی کشور گذاشت. او با تاسیس کارخانه‌های بزرگ و نمایندگی‌های شرکت‌های خارجی، به مدرن‌سازی و صنعتی شدن ایران کمک کرد. اگرچه زندگی او با چالش‌هایی همراه بود، اما دستاوردهایش همیشه در تاریخ ایران باقی خواهد ماند.
source