هزینههای پنهان سوخت کمکیفیت بر جان و مال مردم
آلودگی هوا باز هم کشور را با بحران مواجه کرده است. بخش عمدهای از این معضل به سوخت نامرغوب مرتبط میشود، اما در کنار خطرات جانی، توزیع این سوخت نامناسب خسارات زیادی نیز به خودروها وارد میکند. به بیان دیگر، هزینههای پنهان سوخت کمکیفیت فقط به جان شهروندان مربوط نمیشود، بلکه باعث نابودی خودروها نیز میشود.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، بحرانیشدن وضعیت آلودگی هوا و افزایش خطرات ناشی از آن، بار دیگر سلامت شهروندان را با مشکلات کوتاهمدت و بلندمدت همراه کرده است.
بنابر آمار، سالانه بیش از ۴۰ هزار مرگومیر در کشور به دلیل آلودگی هوا و انتشار ذرات معلق رخ میدهد؛ بخشی از این آلودگی ناشی از خودروهای فرسوده و مصرف بالای سوختهای فسیلی است. این وسایل نقلیه علاوه بر اثرات زیستمحیطی، موجب اتلاف منابع ارزی، افزایش هزینههای سوخت، فشار بر بودجه یارانهها و کاهش ایمنی جادهها میشوند.
کارشناسان معتقدند تداوم روند کنونی مصرف سوخت و فرسودگی ناوگان، در سالهای آینده به بحرانی در حوزه انرژی، آلودگی هوا و ایمنی حملونقل منجر خواهد شد. ضمن اینکه آنچنان که کارشناسان میگویند، اگر روند رشد مصرف بنزین ادامه یابد، کمبود بنزین تا سال ۱۴۰۷ بیش از ۱۶ میلیارد دلار در سال ارزبری خواهد داشت و مصرف بنزین به روزانه ۱۷۰ میلیون لیتر میرسد.
این یک بخش ماجراست و بخش دیگر آن به وارد شدن آسیبهای جدی به خودروهای مردم در اثر مصرف سوخت کمکیفیت مربوط میشود.
این در حالی است که طی سالیان اخیر، مسئولان از ارتقای کیفیت سوخت بهعنوان یکی از محورهای اصلی سیاستهای زیستمحیطی سخن میگویند، اما وضعیت آلودگی هوا خلاف این ادعا را ثابت میکند، چراکه خودروهایی که توانستهاند استانداردها را پاس و مجوز تردد دریافت کنند، به دلیل استفاده از سوخت آلوده و کمکیفیت، کمکم خودشان به کارخانه تولید آلاینده تبدیل شدهاند.
در واقع، بنزین کمکیفیت و یا به تعبیری بیکیفیت، منجر به افزایش مصرف سوخت، آسیبدیدگی قطعات داخلی موتور، افت عملکرد موتور، تخریب قطعات و افزایش آلودگی هوا میشود.
مشکل از جایی آغاز میشود که سوخت عرضهشده در بسیاری از مناطق کشور هنوز با استانداردهای روز دنیا فاصله جدی دارد. گوگرد بالا، عدد اکتان پایین و وجود ترکیبات سنگین باعث میشود احتراق ناقص به یک اتفاق روزمره تبدیل شود. این احتراق ناقص یعنی کاهش توان موتور، افزایش مصرف سوخت و استهلاک قطعات، اما آنچه کمتر گفته میشود، اثرات زنجیرهای این مشکل بر اقتصاد خانوادههاست. رانندهای که باید هر چند ماه یکبار هزینه بیکیفیتی سوخت را از جیب خود پرداخت کند؛ هزینهای که در هیچ فاکتور رسمی دیده نمیشود، اما میلیونها نفر را تحتفشار قرار داده است.
بخش دیگر مشکل، هزینههایی است که به خودروساز تحمیل میشود. با افزایش سرعت خرابی خودروها که از سوخت کمکیفیت ناشی میشود، خودروساز مجبور به ارائه خدمات زودتر از موعد میشود. همچنین این معضل منجر به افزایش فشارها و اعتراضات در سطوح مختلف به آنها به بهانه تولید خودروی بیکیفیت میشود.
بنابراین این موضوع را هم باید به ناتوانی مسئولان در کنترل و مهار این بحران مرتبط دانست.
در واقع، شهروندان قربانی انتخابهایی هستند که در سطح سیاستگذاری انجام شده و خودشان نقشی در شکلگیری آنها نداشتهاند. مردم عادی نه در کیفیت سوخت نقشی دارند، نه در توزیع سوخت کمکیفیت. اما آلودگی هوا، افزایش بیماریها و هزینههای تعمیر خودرو را متحمل میشوند.
بهنظر میرسد تا زمانی که اصلاح کیفیت سوخت بهعنوان یک «ضرورت ملی» و نه یک وعده مقطعی دیده نشود، این چرخه معیوب ادامه خواهد یافت.
آلودگی هوا بنزین خودروهای فرسوده کیفیت سوخت
source