دنیای دیفای روزی مانند یک میدان مسابقه بود؛ کاربر برای شکار بالاترین درصد بازده سالانه (APY) باید مدام در میان داشبوردها کنکاش می‌کرد، بین شبکه‌ها پل می‌زد و وارد استخرهایی می‌شد که ادعای سود بالاتری داشتند. همه دنبال پیدا کردن APY بالاتر بودند؛ اما خیلی زود با چهره دیگری از دیفای روبرو شدند. مشکلاتی مانند هزینه‌های بالای گس، ضرر ناپایدار و پاداش‌های متغیر باعث شد بسیاری از افرادی که با امید «برداشت‌های بزرگ» وارد این بازی شده بودند، در نهایت کمتر از آنچه کاشته بودند برداشت کنند. این تجربه ناخوشایند باعث شد دیفای مسیر خودش را از سفته‌بازی دستی به سمت سیستم‌های خودکار و مبتنی بر مدیریت ریسک تغییر دهد. پروژه “Concrete” یکی از پروتکل‌های جدید دیفای است که با معرفی محصولات و خزانه‌های خود، استراتژی‌های بازدهی امن و خودکار را بدون خطر لیکویید شدن و ریسک معامله ارائه می‌دهد. اگر علاقه‌مند هستید بدانید چرا بسیاری معتقدند که با پایان دوران APYهای فریبنده روبرو هستیم، با این مطلب از میهن بلاکچین همراه باشید.
آنچه در این مطلب می‌خوانید
پایان عصر سودآوری با ییلدفارمینگ دستی
ییلدفارمینگ (Yield Farming) که به آن کشت سود هم گفته می‌شود، روشی است که در آن کاربر در ازای تامین نقدینگی پروتکل‌های دیفای، درصد سود سالانه (APY) به‌دست می‌آورد. در فارمینگ دستی همیشه سرعت مهم‌تر از استراژی بوده است. سرمایه‌گذاران خرد ناچار هستند تصمیم‌هایی پیچیده‌ای در مورد تخصیص سرمایه‌شان بگیرند که صندوق‌های حرفه‌ای معمولا با مدل‌سازی‌های کمی و دقیق آن‌ها را مدیریت می‌کنند. کاربر برای به‌دست آوردن سودهای سالانه ۲۰۰٪ مجبور است نوسان‌هایی در همان ابعاد را بپذیرد. به‌علاوه، زمانی‌که کارمزد تراکنش‌ها، اسلیپیج و نویز بازار (اطلاعات گمراه‌کننده‌ای که ارزیابی دقیق حرکات بازار را دشوار می‌کند) هم به ماجرا اضافه می‌شود، رسیدن به همان «بازده اصلی وعده‌داده شده» تقریباً ناممکن است.
عصر خزانه‌ها؛ ارتقا سازمانی دیفای
با ظهور خزانه‌ها، همه‌چیز تغییر کرده است. آن‌ها تمام فرآیندهایی که به توجه مداوم معامله‌گر نیاز دارند از تخصیص سرمایه گرفته تا تنظیم مجدد (Rebalancing) و ترکیب سود، همه را خودکار کرده‌اند. حالا دیگر کاربر فقط باید توکن خود را واریز کند و سپس خزانه به‌طور خودکار آن را میان چندین استراتژی متنوع شامل بازارهای وام‌دهی، تأمین نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز، موقعیت‌های دلتا خنثی یا فرصت‌های ری‌استیکینگ مدیریت می‌کند. این تحول در دیفای مانند گذر از «معامله‌گری شخصی» به یک «مدیریت پرتفوی حرفه‌ای» است.
به‌طور مثال، معماری خزانه‌های پروتکل “Concrete” این تجربه را شفاف، ماژولار و مبتنی بر امنیت ارائه می‌دهد؛ به‌طوری که هر واریز، بلافاصله در معرض استراتژی‌های ریسک‌زدایی‌شده قرار می‌گیرد.
چرا نسل بعدی متفاوت است؟
نسل جدید کاربران دیفای دیگر موفقیت خودشان را بر اساس بنرهای پرزرق‌وبرق APY پروتکل‌ها نمی‌سنجند. آن‌ها زیرساختی در سطح نهادی می‌خواهند؛ سیستم‌هایی که بازدهی را بر اساس ریسک تنظیم کند، شفاف باشد و کاملا بدون نیاز به دخالت کاربر عمل کند.
زیرساخت خزانه “Earn V2” پروتکل “Concrete” با تعریف خودکارسازی مبتنی بر نقش، مدیریت استراتژیک و تصمیم‌های راهبردی را از عملیات روزمره جدا می‌کند. این یعنی سرمایه می‌تواند با سرعت بازار حرکت کند، بدون آنکه امنیت قربانی شود.
این رویکرد، نتایج زیر را برای کاربران به ارمغان می‌آورد:
- واریز با یک کلیک و دسترسی به چندین استراتژی، بدون نیاز به تنظیم مجدد دستی
- بازدهی پایدار و مدل‌سازی‌شده؛ نه پاداش‌های سفته‌بازانه و کوتاه‌مدت
- شفافیت کامل به‌طوری که تمام تخصیص‌ها و جابه‌جایی‌ها روی زنجیره قابل مشاهده هستند.
جمع‌بندی
فارمینگ دستی نخستین فصل دیفای بود؛ یک دوره پرهیاهو و خلاقانه که البته برای شکل‌گیری اکوسیستم لازم بود. دیفای امروز در جهت متفاوتی حرکت می‌کند؛ یک سیستم هوشمند و خودکار که براساس استانداردهای نهادی طراحی شده است. حالا محاسبات جای شعار را گرفته‌اند و زیرساخت‌ها با استراتژی‌ها همتراز شده‌اند.
source