به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،
الجزیره اعلام کرد: نیروی هوایی ایران در دهه‌های اخیر تلاش کرده تا با بهره‌گیری از جنگنده‌ های خارجی، توان رزمی را ارتقاء دهد. یکی از نخستین گام‌ها در این مسیر، ورود جنگنده‌های روسی میگ-۲۹ بود. هواپیمایی نسل چهارم که پس از جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱، تعدادی از آن توسط خلبانان عراقی به ایران منتقل شد و بعدها چند فروند دیگر مستقیماً از روسیه خریداری شد.


بر اساس این گزارش، میگ-۲۹ با دو موتور توربوفن RD-33، سرعتی تا ۲.۲۵ ماخ و مانورپذیری بالا در نبردهای نزدیک دارد اما سامانه‌های اویونیک آن نسبت به استانداردهای امروزی قدیمی محسوب می‌ شوند.


مدل ارتقاء یافته میگ-۲۹ اس با رادار جدید و توان حمل تسلیحات بیشتر اخیراً وارد ناوگان ایران شده و می‌ تواند در مقابله با تهدیداتی مانند اف-۱۶ اسرائیلی یا پهپادهای نفوذی مؤثرتر عمل کند. هرچند همچنان در برابر تهدیدات دوربرد و محیط‌ های نبرد پیشرفته محدودیت دارد.


ایران به جنگنده چینی جی-۱۰ سی در ادامه مسیر نوسازی علاقه‌مند شد. جنگنده‌ای نسل 4.5 محسوب می‌ شود که از طراحی دلتا و کانارد بهره می‌برد به رادار پیشرفته AESA مجهز است و توانایی حمل موشک‌ های هوا به هوای برد بلند مانند PL-15 را دارد.


این جنگنده با سرعت دو ماخ، توانایی عملیات چند منظوره و قابلیت نبرد خارج از برد دید (BVR) را دارد. اگرچه مذاکرات اولیه برای خرید ۱۵۰ فروند به دلیل مشکلات مالی متوقف شد، ایران اکنون به دنبال خرید محدود و آزمایشی این جنگنده است. جی-۱۰ در مانور و پرواز در سرعت‌های پایین برتری دارد اما اف-۱۶ با سابقه عملیاتی گسترده و فناوری پنهان‌ کاری و هدف یابی پیشرفته در نبردهای دوربرد همچنان برتر است.


گزینه دیگر ایران، جنگنده روسی سو-۳۵ است. هواپیمایی نسل 4.5 با سرعت ۲.۳ ماخ، سامانه جنگ الکترونیک پیشرفته و توان مانور بالا این جنگنده در نبردهای نزدیک بسیار مؤثر است و کشف آن توسط رادارهای دشمن دشوارتر است. با وجود همکاری‌های نظامی ایران و روسیه، تحویل سو-۳۵ با تأخیر مواجه شده و برخی منابع از نارضایتی تهران خبر داده‌اند. مقامات ایرانی همچنان سو-۳۵ را گزینه اصلی نوسازی هوایی می‌ دانند.


نوسازی نیروی هوایی تنها با خرید جنگنده‌های پیشرفته محقق نمی‌ شود. ایران نیازمند منظومه‌ای یکپارچه شامل رادارهای پیشرفته، سامانه‌ های پدافند زمین‌پایه، زیرساخت فرماندهی و کنترل، ارتباطات امن، هواپیماهای شناسایی و هشدار زودهنگام و هماهنگی با نیروهای زمینی و دریایی است. 


آموزش خلبانان، تأمین قطعات، نگهداری و تعمیرات، سوخت‌رسانی و تسلیحات از اهمیت بالایی برخوردارند. در همین راستا، ایران در سال ۲۰۲۳ جنگنده آموزشی یاک-۱۳۰ را دریافت کرد که برای آموزش خلبانان سو-۳۵ و سو-۵۷ به کار می‌ رود و در رزمایش ذوالفقار ۱۴۰۳ نیز نقش عملیاتی ایفا کرد.


با وجود پیشرفت‌هایی در حوزه موشکی و پهپادی، نوسازی هوایی ایران با چالش‌ های مالی، فنی و سیاسی روبرو است. فشارهای آمریکا و اسرائیل بر روسیه و چین برای جلوگیری از تجهیز ایران ادامه دارد و مسیر دستیابی به توان هوایی مدرن، همچنان دشوار و پرهزینه باقی مانده است.

انتهای پیام

 

source

توسط blogcheck.ir