رقابت فضایی آمریکا و چین برای ساخت نیروگاه هسته‌ای در ماه

رقابت فضایی آمریکا و چین به مرحله ساخت نیروگاه هسته‌ای در ماه رسیده است. در این گزارش به برنامه ناسا 2030 و مسابقه فضایی قرن 21 در ماه و مریخ پرداخته شده است.

به گزارش اکوایران، رقابت آمریکا و چین به فضا رسیده و حالا می‌خواهند نیروگاه هسته‌ای در ماه راه‌اندازی کنند. همه این‌ها به برنامه ناسا 2030 مربوط می‌شود.

به‌تازگی وایرد در گزارشی از رقابت فضایی آمریکا و چین پرده برداشته و از طرح نیروگاه هسته‌ای در ماه گفته است. به این ترتیب مسابقه ناسا و چین به ماه رسیده است.

ناسا در برنامه‌ای گفته ساخت رآکتور هسته‌ای 100 کیلوواتی آمریکا روی ماه باید تا سال 2030 انجام شود.م این هدف جاه‌طلبانه در راستای رقابت فضایی آمریکا و چین، به صورت بالقوه قابل دستیابی است و می‌تواند اکتشافات فضایی را متحول کند.

دستورالعمل ناسا برای رقابت فضایی آمریکا و چین

شان دافی، مدیر موقت ناسا دستورالعمل جدیدی را ارائه کرده که بر پایه آن قرار است به برنامه ساخت رآکتور هسته‌ای روی ماه تا سال 2030، سرعت بدهند.

این طرح بناست رویای چند دهه‌ای در راستای گسترش انرژی هسته‌ای در فضا را احیا کند. به این ترتیب وارد عصر جدیدی خواهیم شد که در آن انرژی هسته‌ای با استفاده از منابع و محیط‌های فرازمینی تولید خواهد شد.

قراردادن اولین رآکتور روی سطح ماه نشان‌دهنده بخشی از رقابت فضایی آمریکا و چین است و مسابقه جدید میان دو کشور در ماه را به تصویر می‌کشد. بررسی‌های آمریکا نشان می‌دهد که چین و روسیه حداقل سه بار تلاش مشترک برای قرار دادن رآکتور روی ماه تا اواسط دهه 2030 را اعلام کرده‌اند.

حالا آمریکا معتقد است اولین کشوری که بتواند این کار را انجام دهد، به طور بالقوه یک منطقه ممنوعه شکل خواهد داد. به همین دلیل آمریکا تلاش دارد در این رقابت فضایی آمریکا و چین، اولین باشد.

نکته قابل توجه درباره این رآکتور این است که می‌خواهند نسخه 100 کیلوواتی را راه‌اندازی کنند که قدرت بالایی به شمار می‌آید. البته فعلا در حد گمانه‌زنی مطرح شده است.

آیا ناسا می‌تواند تا سال 2030 رآکتور هسته‌ای قمری بسازد؟

ایجاد یک نیروگاه هسته‌ای روی ماه تا سال ۲۰۳۰ آسان نخواهد بود، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این هدف در دسترس است و در رقابت فضایی آمریکا و چین، به آمریکا کمک خواهد کرد.

سیمون میدلبورگ، استاد مواد هسته‌ای و مدیر مشترک مؤسسه آینده‌های هسته‌ای در دانشگاه بانگور بریتانیا، می‌گوید: «چهار سال و اندی یک بازه زمانی بسیار سریع به شمار می‌آید»، اما «فناوری موجود است.»

تا کنون، مشکل لزوماً آمادگی فناوری نبوده، بلکه کمبود تقاضای مأموریتی برای رآکتورهای غیرزمینی یا انگیزه‌های سیاسی برای تکمیل اجباری آن‌ها بوده است. حالا اما این معادله تغییر خواهد کرد.

لال می‌گوید: «ما بیش از ۶۰ سال سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و ده‌ها میلیارد دلار خرج کرده‌ایم، و آخرین باری که چیزی پرتاب کردیم سال ۱۹۶۵ بود»، با اشاره به مأموریت SNAP-10A ناسا، که اولین رآکتور هسته‌ای پرتاب‌شده به فضا بود. «فکر می‌کنم لحظه بزرگ تغییر سال گذشته بود، زمانی که ناسا برای اولین بار در تاریخ خود، انرژی هسته‌ای را به‌عنوان فناوری اصلی تولید انرژی سطحی برای مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ انتخاب کرد.»

برنامه آرتمیس ناسا قرار است زمینه را برای یک پایگاه دائمی در قطب جنوب ماه فراهم کند و فناوری‌هایی را برای حرکت به سوی مریخ پیشگام سازد، اگرچه آینده آن نامشخص است. با این حال، نیازهای انرژی هر مأموریت سرنشین‌دار در محیط‌های عجیب‌وغریب مانند ماه، جایی که شب‌ها دو هفته طول می‌کشد و دماها به شدت نوسان دارند، به انرژی پایدار و فراوان نیاز دارد. با این حال تلاش در راستای رقابت فضایی آمریکا و چین ادامه دارد.

لال می‌گوید: «گرانش قمری و نوسانات حرارتی بی‌رحمانه هستند. دمای روز حدود ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد است. شب‌ها نزدیک به صفر مطلق است. تمام الکترونیک‌ها باید در برابر تشعشع مقاوم باشند. اگرچه، صادقانه بگویم، بزرگ‌ترین ریسک‌ها فنی نیستند. بزرگ‌ترین ریسک حفظ این شتاب و هدف مأموریت است.»

چین، که همانند آمریکا در حال برنامه‌ریزی برای یک پایگاه قمری در قطب جنوب است، وارد این رقابت شده. این منطقه سرشار از منابع و یخ آب است، که آن را به سایتی (منطقه‌ای) جذاب برای اکتشاف و حضور دائمی بالقوه تبدیل می‌کند. چین در حال مذاکره با روسیه برای همکاری در ساخت رآکتوری در آنجا تا سال ۲۰۳۵ است. این تحولات مقامات ناسا، وزارت دفاع و وزارت انرژی را برای ورود به این رقابت برانگیخته است.

چطور رآکتورها به ماه می‌روند؟

ناسا در حال توسعه مطالعات خود در ماه است و همچنان اکتشافات قمری از طرف دولت آمریکا حمایت می‌شود تا این برنامه با قدرت ادامه پیدا کند. از آن‌جا که بحث رقابت فضایی آمریکا و چین در میان است، این اتفاق باید به همین شکل رقم بخورد.

در واقع تلاش بر این است که از مسیر تولید انرژی، امنیت ملی در فضا برای این کشورها رقم بخورد. مدیریت این کار بسیار پیچیده خواهد بود و به حمایت‌های گسترده دولتی هم نیاز دارد. آن‌ها این پروژه را به لحاظ فنی، امکان‌پذیر می‌دانند اما در عین حال، اقرار می‌کنند که این پروژه بسیار جاه‌طلبانه است.

انرژی هسته‌ای فضایی ظاهرا برای نسل‌ها در افق بوده اما حالا کارشناسان بر این باورند که زمان آن رسیده و می‌توان هر چه سریع‌تر در این زمینه اقدام کرد. رقابت فضایی آمریکا و چین هم در همین مسیر قرار گرفته و اکنون وارد فاز راه‌اندازی رآکتور هسته‌ای در ماه شده است.

اولین ملت‌هایی که با موفقیت رآکتوری روی ماه راه‌اندازی کنند، نقشی بیش از حد در شکل‌دهی به این آینده خواهند داشت و بازیگران احتمالی در حال آماده‌سازی موتورهای خود هستند.

منبع اکو ایران