کرایسلر صد ساله شد؛ درسی برای خودروسازان داخلی جهت خلق فرصت!
کرایسلر از جمله برندهای آمریکایی شناخته شده در دنیاست که اخیرا جشن صد سالگی خود را برگزار کرد. در حالی که کرایسلر فرار و نشیب مختلفی را تجربه کرد اکنون دوباره بازگشته است!
این روزها که خبر جشن صد سالگی کرایسلر بیش از همیشه در رسانه‌های جهانی جریان دارد، پرسش‌های زیادی به ذهن علاقه مندان صنعت خودرو می‌آید؛ اینکه یک برند آمریکایی چطور در کوران بحران‌ها، مشکلات اقتصادی و رقابت شدید جهانی، هنوز می‌تواند نماد نوآوری و پیشرفت باشد؟ و چرا ما هنوز حتی به رؤیای تولید یک برند جهانی نزدیک هم نشده‌ایم؟
کرایسلر امسال صدمین سالگرد تأسیس خود را جشن می‌گیرد. برندی که همه ما آن را با تصاویری از خودروهای لوکس و مینی ون‌های نامدار، در فیلم‌ها و خیابان‌های آمریکایی به یاد می‌آوریم. کرایسلر در سال ۱۹۲۵ میلادی توسط والتر پی کرایسلر پایه‌گذاری شد و طی چند دهه، با عرضه مدل‌های خاطره انگیزی نظیر ایرفلو، امپریال، ۳۰۰ و البته مینی ون‌هایی که استاندارد جدیدی رقم زدند، همیشه حرفی تازه برای گفتن داشت.
این برند، مثل بسیاری از شرکت‌های موفق جهان، فراز و نشیب کم نداشته است! از دوران طلایی و شکوه طراحی دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی تا طوفان بحران سوخت، ورشکستگی و حتی ادغام‌های چند باره با غول‌هایی مانند دایملر، فیات و حالا استلانتیس.
کرایسلر اما همیشه راه فرار از بن‌بست‌ها را بلد بوده؛ یک نمونه بارز، خلق مینی ون‌هایی بود که نه تنها هویت این برند را دوباره زنده کرد، بلکه جریانی تازه در بازار خودرو راه انداخت. جالب است بدانید اگر نام مینی ون هنوز در ذهن آمریکایی‌ها معادل «خودروی خانواده» است، بخش زیادی از این اعتبار، به کرایسلر تعلق دارد.
مدل‌های مشهور کرایسلر
کافی است به کارنامه محصولات کرایسلر نگاهی بیندازید؛ Chrysler 300، نماد خودرو آمریکایی با قدرت و وقار، Airflow که اولین بار بحث آیرودینامیک و طراحی نو را به خط تولید آورد، Town & Country که سبک جدیدی از واگن خانوادگی را جا انداخت، Pacifica که حالا با نسخه هیبریدی‌اش نشان داد حتی برندهای سنتی هم می‌توانند سبز شوند، یا Crossfire که ترکیب طراحی آلمانی و قدرت آمریکایی را امتحان کرد. همه این‌ها یعنی هر بار که بازار به خواب می‌رفت یا رقیبی جدی پیدا می‌شد، کرایسلر یادمان می‌انداخت که هنوز برگ برندهای دارد.
امروز محصول اصلی کرایسلر همان پاسیفیکاست. مینی ونی که در بازار شلوغ کراس‌اوورها هم هنوز پا بر جاست و با جدیدترین فناوری‌ها و امکانات راحتی، استاندارد خانواده‌های آمریکایی را تعیین می‌کند.
چرا آن‌ها پیش می‌روند و ما ایستاده‌ایم؟
همین حالا که کرایسلر صد ساله شده و دارد برای آینده‌ای تمام برقی برنامه می‌چیند، تولیداتش را به بازارهای جهانی صادر می‌کند و همزمان روی تکنولوژی‌های تازه سرمایه گذاری می‌کند، کافی است به وضعیت صنعت خودروسازی کشور خودمان نگاه کنیم؛ چند ده سال پس از نخستین تولیدات، هنوز هم جای یک برند ایرانی جهانی در جاده‌های دنیا خالی است! البته شاید بگویید که همین خودروها در برخی کشورهای عقب مانده عرضه شده‌اند اما منظور کشورهای سطح اول دنیاست.
هر بار که بحث عقب‌ماندگی صنعت خودرو مطرح می‌شود، همه مسئولان انگشت اشاره‌شان را به سمت تحریم‌ها و کمبود ارز و هزار مشکل دیگر می‌گیرند، انگار همه جای دنیا گل و بلبل است جز اینجا!
نکته اینجاست که کرایسلر و ده‌ها برند دیگر هم در همین دنیا با همین مشکلات اقتصادی و بازار پر رقابت توانسته‌اند با جسارت و بدون ترس از شکست مدل‌های جدید، بازارهای تازه و فناوری‌های به‌روز ارائه بدهند. اکثر خودروسازان پیشرو همه فناوری‌هایشان را خودشان تولید نمی‌کنند؛ بلکه همکاری، خرید فناوری و سرمایه‌گذاری هدفمند باعث شده بتوانند جلو بمانند.
در عوض، ما هنوز به ناچار بین همان مدل‌های قدیمی، صف می‌کشیم و اگر کسی پرسید چرا نوآوری نمی‌شود، لیستی از بهانه‌ها روی میز می‌آید؛ از تحریم گرفته تا ایرادهای بازار، از مشکلات مدیریتی و فساد ساختاری تا انحصاری که اجازه شکوفایی به هیچ ایده جدیدی نمی‌دهد.
آینده‌ای به نام «تغییر»
کرایسلر، امروز باکمترین مدل تولیدی در تاریخش، اما با بالاترین سطح تکنولوژی وارد دومین قرن فعالیتش می‌شود. برنامه‌های توسعه‌ی مدل‌های برقی، تجربه سال‌ها همکاری بین‌المللی و تمرکز روی کیفیت و خدمات پس از فروش، این برند را همچنان سرپا نگه داشته است.
حالا پرسش ساده است: تا کی قرار است پیشرفت صنعت خودروی ما به امید فردایی در ناکجاآباد بماند؟ و تا چه زمانی مصرف‌کننده داخلی ناچار باشد به حداقل‌ها راضی شود؟
اگر قرار باشد تغییری اتفاق بیفتد، شاید باید نگاه کنیم ببینیم کرایسلر و مشابه‌هایش چطور صد سال را در اوج گذرانده‌اند و هنوز هم فرو نمی‌ریزند. شاید وقتش رسیده اصل رقابت و نوآوری را دوباره یاد بگیریم.
کرایسلر
source