به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،
شاپور محمدی با یادداشتی در بولتن کانون نهادهای سرمایه گذاری در خصوص 3 سناریوی محتمل درباره آینده رمزارزها و نحوه تعامل دولت ها اعلام کرد: نخستین سناریو، پذیرش رسمی رمزارزها توسط دولتها است که به عنوان پول رایج کشورها شناخته می شوند. این اقدام با ماهیت غیر متمرکز رمزارزها در تضاد است. زیرا ویژگی هایی مانند ساختار همتا به همتا (Peer to Peer) و مالکیت دور از دسترس دولت ها تبدیل به کنترل و نظارت دولت ها خواهد داد. چنین پذیرشی می تواند به تضعیف بنیان رمزارزها بی انجامد.
سناریوی دوم بر ممنوعیت کامل رمزارزها از سوی دولت ها استوار است. در این حالت نه تنها مبادلات رمزارزی غیرقانونی تلقی می شوند بلکه امکان شناسایی حقوق مالکیت داراییهایی نظیر خودرو و املاک که از طریق رمزارز خریداری شدهاند نیز از بین می رود. تحقق این سناریو به کاهش شدید ارزش رمزارزها و افول جایگاه آنها در اقتصاد جهانی منجر خواهد شد.
سومین سناریو که محتمل تر از دو سناریوی دیگر است، ادامه وضعیت فعلی خواهد بود. به گونه ای که رمزارزها نه به طور رسمی پذیرفته می شوند و نه کاملاً ممنوع خواهند شد. در چنین شرایطی این دارایی های دیجیتال می توانند به عنوان جایگزینی برای پول نقد در مبادلات بین المللی ایفای نقش کنند. به ویژه در دورهای که حذف اسکناس از جریان مالی جهانی در حال گسترش است.
استفاده از رمزارزها در این وضعیت الزاماً غیر قانونی نیست بلکه برخی افراد به دلایل شخصی یا تجاری تمایل دارند مالکیت دارایی ها آنها از چارچوب نظارتی دولت خارج باشد. در این حالت، رمزارزها به ویژه در اقتصادهای با شدت مقررات زیاد یا در بخش غیر رسمی اقتصاد، کارکرد بیشتری خواهند یافت و تقاضا برای آنها افزایش می یابد. هرچه میل به گریز از ترتیبات رسمی اقتصادی بیشتر باشد و حجم اقتصاد غیر رسمی کشورها افزایش یابد به ارزش و کارکرد رمزارزها افزوده می شود.
رمزارزها علاوه بر استفاده در مبادلات می توانند به عنوان ابزاری برای کسب سود سرمایه ای نیز مطرح باشند. این نوع تقاضا، مستقیماً تحت تأثیر چشم انداز سودآوری قرار دارد. رمزارزها دارای ریسک هایی هستند که در صورت بروز، حتی سناریوی سوم را نیز تحت الشعاع قرار می دهند.
به طور خاص، کاهش ورود منابع مالی به بازار رمزارزها به ویژه رمزارزهای بزرگ می تواند جذابیت آنها را کاهش دهد. زیرا ارزش در این بازارها عمدتاً از طریق منابع وارد شده از سایر بازارهای مولد شکل می گیرد و اگر این منابع به شکل یکنواخت توزیع شوند، رمزارزهای بزرگ تحت فشار بیشتری قرار خواهند گرفت.
علاوه بر این ریسک فروپاشی توافق عمومی درباره ارزش رمزارزها نیز وجود دارد. این توافق اگر به دلایلی نامشخص دچار تزلزل شود می تواند به سرعت تعادل موجود در بازار رمزارزها را برهم بزند. تحلیل آینده این بازارها نیازمند توجه جدی به عواملی است که می توانند توافق عمومی را تضعیف یا تقویت کنند.
پیش از پرداخت به نحوه توزیع ارزش در بازارها باید به منشأ خلق ارزش توجه شود. تنها از مسیر تحلیل های عمیق تر و چند بُعدی است که می توان به تعادلی میان بازارهای مالی مختلف دست یافت و به شکل بهتری نیازهای متنوع سرمایه گذاران را پاسخ داد.
انتهای پیام
source