فروش سهام سایپا ؛ واقعی یا رفع تکلیف؟

فروش سهام سایپا ؛ واقعی یا رفع تکلیف؟

انتشار آگهی فروش ۴۲ درصد سهام بلوکی سایپا به رغم ظاهر فریبنده باعث نگرانی و تردید در واقعی بودن آن شده است. در واقع با توجه به نحوه واگذاری سهام تودلی سایپا‌ با مکانیزم عرضه و تقاضا به نظر می رسد آن‌ها به دنبال یک تیر و دو نشان هستند؛ اگر به فروش رفت که سود کلانی کسب می کنند و اگر هم خریداری پیدا نشد، آن‌ها رفع تکلیف کرده و نشان داده اند که آماده فروش سهام هستند. اما آیا این واقعی است؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، دیروز دوشنبه، ۲۵ فروردین ۱۴۰۴، چهار شرکت حقوقی وابسته به گروه سایپا (شرکت‌های سرمایه گذاری و توسعه صنعتی نیوان ابتکار، سرمایه گذاری کارکنان سایپا، پیشگامان بازرگانی موج معاصر، و تجارت و سرمایه پایدار ایرانیان) در راستای تحقق اهداف برنامه هفتم توسعه اقدام به انتشار آگهی فروش ۴۲ درصد از سهام شرکت سایپا (با نماد بورسی خساپا) کردند تا  این تعداد سهام بلوکی از طرق مزایده به پس از شناسایی خریداران و تأیید اهلیت و صلاحیت به فروش برسد، اما به نظر می رسد این اقدام چندان هم در پی تحقق اهداف برنامه توسعه و خروج دولت از بنگاه‌داری نباشد.

در واقع ساختار این واگذاری، به ویژه سود کلانی که روش عرضه به شرکت‌های زیرمجموعه و از طریق روش نه‌چندان رقابتی مزایده می رساند، نگرانی های جدی و جدیدی درباره تحقق اهداف خصوصی سازی ایجاد کرده است. نگرانی هایی که باعث بروز پرسش های متعدد در این زمینه شده است.

برای درک بهتر این نگرانی ها باید ابتدا نگاهی به وضعیت نماد خساپا در بازار اوراق بهادار تهران داشت.

ارزش سایپا در تالار شیشه ای

در حال حاضر ارزش کل بازار خساپا در تالار شیشه ای ۷/۵۷ همت برآورد شده است. تعداد سهام ۱۹۵ میلیارد است که ۴۲ درصد آن تقریباً حدود ۹/۸۱ میلیارد سهم می شود. با توجه به تعداد سهام و قیمت امروز بازار ارزش این سهام بلوکی رقمی معادل ۲/۲۴ همت می شود.

در نگاه اول این میزان سهم با توجه به توان اثرگذاری در کسب کرسی های مدیریتی و انتخاب مدیرعامل و تعیین خط مشی به شدت وسوسه کننده به نظر می رسد. تجربه ایران خودرو نیز این وسوسه را دامن می زند و در ظاهر کار را برای خریدار آسان نیز جلوه می دهد.

۲۴ هزار میلیارد تومان ناقابل

اما از زاویه دیگر خریدار برای در اختیار گرفتن این سهام تودلی باید با حدود ۴۰ تا ۵۰ همت پرداخت کند. البته به احتمال زیاد با توجه به جایگاه محصولات، در بازار حجم تولید و زیرساخت ها و پتانسیلی که سایپا دارند و همچنین با توجه به مکانیزم مزایده قطعاً قیمت پایه بالاتر از قیمت بازار تعیین خواهد شد.

خریدار اهلی پیدا خواهد شد

در این شرایط این پرسش پیش می آید که با توجه به حجم سرمایه مورد نیاز برای خرید این سهام بلوکی، آیا خریدار اهلی پیدا خواهد شد؟ آیا تولیدکننده آشنا با صنعت خودروسازی که دستی هم بر آتش دارد، توان پرداخت چنین هزینه ای را خواهد داشت؟ آیا این اقدام، یعنی آمادگی فروش ۴۲ درصد از سهام واقعاً پیرو تحقق تکالیف برنامه هفتم توسعه صورت گرفته است؟ این نوع واگذاری سهام به نوعی رفع تکلیف نیست؟ پرسش دیگر این است که حکمرانی اقتصادی کشور پس از تحمیل بیش هزاران میلیارد تومان زیان انباشته، ضرر و فرصت سوزی های مکرر، به جای تسهیل و هموار کردن مسیر ورود بخش خصوصی و تزریق سرمایه های جدید، باز هم به دنبال کسب سودهای کلان از این صنعت است؟ آیا نباید در اصل و قصد متولیان درباره خصوصی سازی واقعی تردید کرد؟

خصوصی سازی خودر‌وسازی سایپا سهام سایپا