تامین گازوئیل کامیونها را کسی گردن نمیگیرد

تأمین گازوئیل برای کامیونهای دیزلی در ایران با مشکل مواجه شده و هیچیک از وزارتخانههای نفت، صمت و کشور مسئولیت این بحران را نمیپذیرند؛ وضعیتی که به گفته نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، نیازمند رسیدگی فوری است.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، تأمین سوخت مورد نیاز کامیونهای دیزلی، که نقش حیاتی در زنجیره تأمین و حملونقل کالاهای کشور ایفا میکنند، به یکی از چالشهای جدی اقتصاد ایران تبدیل شده است.
حسینعلی حاجی دلیگانی، نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، در این راستا اعلام کرده است که «سوخت لازم برای خودروهای دیزلی تأمین نمیشود و این موضوع مشکلات متعددی را برای رانندگان و بخش حملونقل به وجود آورده است.» اما آنچه این بحران را پیچیدهتر میکند، عدم پذیرش مسئولیت از سوی نهادهای مربوطه است. به گفته حاجی دلیگانی، «هیچیک از وزارتخانههای نفت، صنعت، معدن و تجارت (صمت) و کشور حاضر به قبول مسئولیت این ناکارآمدی نیستند.»
کامیونهای دیزلی، که بخش عمده حملونقل بار در کشور را بر عهده دارند، برای ادامه فعالیت خود به تأمین مداوم و پایدار گازوئیل وابستهاند. با این حال، گزارشها نشان میدهد که در ماههای اخیر، کمبود سوخت در برخی مناطق، رانندگان را با مشکلات جدی مواجه کرده است. این کمبود، نه تنها هزینههای عملیاتی رانندگان را افزایش داده، بلکه به تأخیر در حمل کالاها، افزایش قیمتها و حتی اختلال در زنجیره تأمین برخی محصولات ضروری منجر شده است. نبود هماهنگی بین نهادهای مسئول، این بحران را تشدید کرده و رانندگان را در شرایطی دشوار قرار داده است.
بر اساس گفته نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، وزارت نفت، بهعنوان متولی اصلی تأمین سوخت، وزارت صمت، که وظیفه نظارت بر تولید و توزیع را بر عهده دارد و وزارت کشور، که نقش هماهنگکننده در مدیریت بحرانها دارد، هیچکدام حاضر به پاسخگویی در این زمینه نیستند. این عدم همکاری، نه تنها رانندگان و فعالان بخش حملونقل را سرگردان کرده، بلکه اعتماد عمومی به نهادهای دولتی را نیز تضعیف کرده است.
برای رسیدگی به این مشکل، کمیسیون اصل ۹۰ مجلس تصمیم گرفته است جلسهای با حضور مسئولان وزارتخانههای مربوطه برگزار کند تا این موضوع بهصورت جدی بررسی و تعیین تکلیف شود. این اقدام، اگرچه گامی مثبت تلقی میشود، اما نشاندهنده عمق ناهماهنگی در ساختار مدیریتی کشور است. کارشناسان معتقدند که تأمین گازوئیل، بهعنوان یکی از نیازهای اساسی بخش حملونقل، نباید به موضوعی تبدیل شود که نهادها از پذیرش مسئولیت آن طفره بروند.
این بحران، تنها به کمبود سوخت محدود نمیشود، بلکه ریشه در مشکلات ساختاری بزرگتری دارد. فرسودگی ناوگان حملونقل، که مصرف گازوئیل را افزایش داده و نبود سرمایهگذاری کافی در زیرساختهای تولید و توزیع سوخت، از جمله عواملی هستند که این وضعیت را وخیمتر کردهاند. در حالی که کشورهای دیگر با مدیریت صحیح منابع و نوسازی ناوگان، مصرف سوخت را بهینه کردهاند، ایران همچنان با چالشهایی مواجه است که نتیجه سالها سوءمدیریت و ناهماهنگی است.
ادامه این وضعیت، نه تنها به اقتصاد کشور، بلکه به زندگی روزمره مردم آسیب میرساند. رانندگان کامیون، که بخش مهمی از چرخه اقتصادی را به حرکت درمیآورند، نمیتوانند در انتظار جلسات و تصمیمگیریهای طولانی باقی بمانند. کمبود گازوئیل، بهویژه در مناطق مرزی و صنعتی، میتواند تبعات گستردهای از جمله افزایش هزینههای حملونقل، گرانی کالاها و حتی توقف برخی فعالیتهای اقتصادی داشته باشد.
سوخت گازوئیل
source