تأثیر توافق ایران و آمریکا در بازار خودرو

تأثیر توافق ایران و آمریکا در بازار خودرو

اولین دور مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا با دیدگاهی مثبت پایان یافت و قرار است هفته آینده دور جدید آغاز شود. این موضوع می تواند آینده صنعت خودروسازی ایران را نیز تحت تأثیر قرار بدهد. بنابراین باید دید پایان تحریم ها چه اثراتی بر صنعت خودروسازی کشور خواهد داشت و تأثیر توافق ایران و آمریکا در بازار خودرو چیست؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، همان‌طور که تحریم های یک‌جانبه آمریکا که از سال ۱۳۹۷ به طور مستقیم صنعت خودروسازی کشور را هدف گرفت، منجر به بروز چالش ها و مشکلات شدید شد، به همان اندازه نیز می تواند باعث کاهش اثر این مسائل شود.

البته در این مدت خودروسازان ایران به تمام توان به مقابله با این تحریم ها برخواسته‌اند تا اثر آن را کمرنگ کنند. آن‌ها به رغم تمام کمبودها و دست اندازها توانستند تا اندازه‌ای این صنعت را احیا کنند. اما از یک سو، این احیای نصف و نیمه تمامِ هست و نیست این صنعت را در دستان چینی ها قرار داد و از سوی دیگر با صرف هزینه های بسیار زیاد به دست آمد.

با این حال، شرایط اقتصادی کشور و همچنین توسعه و رشد روزافزون این صنعت، باعث شده است خودروسازی ایران نیازمند تزریق سرمایه ها و تکنولوژی های جدید باشد.

عدم دست یابی به توافق

هر چند در حال حاضر طرفین فضای گفت‌وگو را مثبت توصیف کرده اند، اما ممکن است شرایط سمت و سوی دیگر پیدا کند و در نهایت منجر به عدم دست یابی به توافق شود.

با توجه به شرایط امروز به نظر می رسد در غیاب توافق، چشم‌انداز روشنی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت خودرو وجود ندارد. مانند سال های اخیر، شرکت‌های خارجی چه شرکت های بزرگ چینی و چه شرکت های غیر چینی در مواجهه با تحریم‌ها و تهدیدات ثانویه آمریکا، ترجیح می‌دهند از بازار ایران فاصله بگیرند. این مسئله تا به این جای کار نیز مانع از انتقال دانش فنی و ایجاد فاصله با رقبای منطقه ای و کشورهای همسایه شده است.

به بیان دیگر، عدم امکان برنامه‌ریزی بلندمدت، بی‌ثباتی بازار ارز و تداوم تحریم‌ها نشان می‌دهد که بدون یک گشایش سیاسی و رفع موانع بین‌المللی، خودروسازی ایران باید با مشکلات جدی‌تری دست و پنجه نرم کند. تلاش‌های خودروسازان داخلی نیز به تداوم وابستگی منتهی خواهد شد.

در مقابل اگر دو طرف بتوانند به یک توافق جامع و با قابلیت اجرایی بلندمدت دست پیدا کنند، از یک سو، به سرعت اثرات روانی آن بر بازار خود را نشان می دهد و از سوی دیگر، مسیر ورود برندهای برتر و مطرح به ایران را هموار خواهد کرد.

با ورود شرکت‌های خارجی انتقال دانش فنی روز و تکنولوژی‌های پیشرفته را به همراه خواهد داشت. این مسئله می‌تواند کیفیت خودروهای داخلی را ارتقا دهد و هزینه تولید را کاهش دهد. حضور برندهای مطرح در کشور، شرکت‌های داخلی را وادار می‌کند کیفیت محصولات خود را افزایش دهند تا در بازار رقابت‌پذیر باقی بمانند.

ضمن این‌که همکاری با برندهای معتبر جهانی می‌تواند اهداف صادراتی این صنعت را نیز محقق کند. در کنار مزایایی که توافق می تواند داشته باشد از یک سو، زمینه افزایش ایجاد اشتغال و پایدار بودن آن را نیز فراهم می کند و از سوی دیگر، با توجه به ساختار شرکت های خارجی و خصوصی بودن آن می توان زمینه های خروج هر چه سریع‌تر دولت از این صنعت را نیز مهیا کرده و صنعت خودروسازی کشور را به سمت خصوصی سازی کامل سوق دهد.

تمام این عوامل علاوه بر شوک روانی کوتاه مدت در میان‌مدت و بلندمدت با افزایش تولید و عرضه همراه خواهد شد. در نتیجه بازار خودرو برای بقا و رونق چاره ای جز عقب نشینی قیمتی نخواهد داشت.

بازار خودرو صنعت خودرو مذاکره ایران و آمریکا