خصوصی‌سازی؛ تنها چراغ روشن امید در جاده مخصوص
صنعت خودروسازی کشور روزهای پرالتهابی را پشت سر می‌گذارد. چالش‌های سال ۱۴۰۳ با افزایش فشارها به سال جدید منتقل شده‌اند. در این میان، خصوصی‌سازی تنها چراغ روشن امید در جاده مخصوص است که می‌تواند صنعت خودروسازی، بازار خودرو و مصرف‌کنندگان را به آینده امیدوار نگه دارد.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، بازار خودرو همچنان در رکود به سر می‌برد و گهگاه اگر تحرکی در آن دیده می‌شود، ارتباطی به برنامه‌ها و راهکارهای متولیان ندارد. تغییر و نوسان نرخ ارز و بالا و پایین شدن قیمت‌ها در آگهی‌های فروش، تنها تحرک این بازار است.
بازاری که طی دو سال اخیر، در سکون و سکوت ناشی از چشم‌انتظاری برای واردات، به‌ویژه واردات خودروهای دست‌دوم و تعیین جهت قیمت‌ها، باقی مانده است.
در این شرایط، مشکلات پیش‌روی فعالان این صنعت، اعم از واردکنندگان، تولیدکنندگان، قطعه‌سازان و صنایع مرتبط، نه‌تنها به قوت خود باقی است، بلکه به دلیل اتخاذ تصمیم‌های عجیب، نگرانی‌های بیشتری نیز ایجاد کرده است.
از سوی دیگر، تشدید تحریم‌ها و هدف قرار گرفتن منابع درآمدی ارزی کشور، بر این مشکلات دامن زده است. دولت نیز، با وجود تلاش‌هایی که دارد، هنوز نمی‌داند با یارانه‌های به‌شدت ناعادلانه‌ی انرژی چه باید بکند. از یک سو، ادامه‌ی این مسیر و توزیع یارانه‌های سراسر اشتباه برایش ممکن نیست و از سوی دیگر، به دلیل مشکلات معیشتی و اقتصادی، نمی‌تواند قیمت حامل‌های انرژی را افزایش دهد.
البته، حق این کار را هم ندارد؛ چراکه ریشه‌ی تمامی این مشکلات به ساختار و نوع تفکر حکمرانی اقتصادی کشور بازمی‌گردد که نه‌تنها به این دولت، بلکه حتی به دولت قبل نیز ارتباطی ندارد.
ریشه‌ی این بحران را باید از یک‌سو در تفکر غیر‌اقتصادی و از سوی دیگر در تثبیت قیمت‌ها در ۲۰ سال گذشته جست‌وجو کرد.
با این حال، این تنها مشکل صنعت خودرو نیست. دولت، به دلیل نگاه درآمدی خود به صنعت خودروسازی، با دو تصمیم که در ظاهر با هدف تقویت صنعت و تعمیق داخلی‌سازی اتخاذ شده است، مسیر آینده‌ی بازار خودرو را پرپیچ‌وخم کرده است. این مسیر، نگرانی‌های بسیاری را به وجود آورده، آینده‌ی این صنعت را با ابهام مواجه کرده و آن را در فضایی غبارآلود قرار داده است.
با این حال، در اواخر سال جاری و در میانه‌های بهمن‌ماه، یکی از تصمیمات درست در صنعت خودروسازی کشور، باعث زنده ماندن روزنه‌ی امید شد.
سرانجام، حکمرانی اقتصادی کشور تصمیم گرفت به بخش خصوصی اعتماد کند و از بنگاه‌داری خارج شود. در پی این تصمیم، بخش خصوصی مدیریت ایران‌خودرو را در اختیار گرفت و برنامه‌های ویژه‌ای برای ادامه‌ی حیات این شرکت در نظر دارد.
بر اساس همین نگاه، سایپا نیز باید به بخش خصوصی واگذار شود. هرچند، بخش خصوصی نیز با مشکلات و چالش‌های این صنعت آشنا بوده و در سال‌های اخیر با آن‌ها دست‌وپنجه نرم کرده است.
با این وجود، به دلیل ماهیت و دیدگاهی که بر این بخش حاکم است، می‌توان امیدوار بود که فعالان خصوصی، صنعت خودروسازی کشور را به سلامت از این تنگنای سخت و پرپیچ‌وخم عبور دهند.
البته، این مسیر آسان نخواهد بود؛ چراکه مدیریت دولتی در بیش از چهار دهه، تقریباً یک زمین سوخته از خود به جا گذاشته است. با این حال، بخش خصوصی، در صورت عدم دخالت‌های نابجا و اتخاذ تصمیم‌های اشتباه، می‌تواند این مسیر را هموار کرده و آن را طی کند.
البته، به شرطی که مخالفت‌های جناحی و گروهی به درک درستی از منافع ملی برسند و با تیشه‌ی دولتی‌گرایی، ریشه‌ی امیدها را قطع نکنند.
خصوصی سازی
source