ابرتورم (Hyperinflation) معمولاً از ترکیب عوامل اقتصادی و سیاسی شروع می‌شود و پایان آن به تصمیمات قاطع و سیاست‌های اصلاحی بستگی دارد.

به گزارش بنکر (Banker)، روند ابرتورم را می‌توان در دو مرحله کلی بررسی کرد:

  1. افزایش شدید نقدینگی بدون پشتوانه: زمانی که دولت‌ها برای پوشش هزینه‌های خود اقدام به چاپ پول بیش از حد کنند، بدون اینکه این افزایش پول با رشد اقتصادی متناسب باشد.
  2. کاهش اعتماد به پول ملی: مردم و سرمایه‌گذاران اعتماد خود را به ارزش پول داخلی از دست می‌دهند و ترجیح می‌دهند دارایی‌های خود را به ارزهای خارجی یا کالاهای باارزش تبدیل کنند.
  3. افزایش سریع قیمت‌ها: به دلیل افزایش حجم پول در گردش و کاهش عرضه کالا، قیمت‌ها به طور تصاعدی افزایش می‌یابند.
  4. فرار سرمایه: سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی سرمایه‌های خود را از کشور خارج می‌کنند و این امر فشار بیشتری بر ارزش پول ملی وارد می‌کند.

پایان ابرتورم معمولاً مستلزم اصلاحات ساختاری و تغییرات بنیادین در سیاست‌های اقتصادی است، از جمله:

  1. اصلاح سیاست‌های پولی: بانک مرکزی باید چاپ پول بی‌رویه را متوقف کرده و سیاست‌های کنترلی برای کاهش نقدینگی اجرا کند.
  2. ایجاد ثبات در ارز ملی: ممکن است دولت یک ارز جدید معرفی کند یا پول ملی را به یک ارز خارجی (مانند دلار) متصل کند.
  3. افزایش تولید و عرضه کالاها: سیاست‌هایی برای افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات می‌تواند به کاهش فشار قیمتی کمک کند.
  4. افزایش اعتماد عمومی: بازگرداندن اعتماد مردم از طریق شفافیت در سیاست‌های اقتصادی، اصلاحات مالی و کاهش فساد اقتصادی ضروری است.

نمونه‌هایی از ابرتورم در تاریخ شامل آلمان در دهه 1920، زیمبابوه در دهه 2000، و ونزوئلا در سال‌های اخیر است که نشان می‌دهد اگر اصلاحات جدی انجام نشود، این بحران می‌تواند برای سال‌ها ادامه داشته باشد.

source

توسط blogcheck.ir