تشویق به فرزندآوری و مرگ فرزندان مردم در جاده‌های کشور/ کدام یک اولویت است؟

تشویق به فرزندآوری و مرگ در جاده‌های کشور
تشویق به فرزندآوری و مرگ در جاده‌های کشور

در حالی که دولت ایران با اجرای سیاست‌هایی مانند فروش خودرو به مادران دارای سه فرزند در تلاش است تا نرخ فرزندآوری را افزایش دهد، آمارهای وحشتناک تصادف‌های جاده‌ای نشان می‌دهند که این برنامه‌های تشویقی بدون توجه به ایمنی خودروها و جاده‌ها، می‌تواند به فاجعه‌ای برای خانواده‌ها تبدیل شود.


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، سال‌هاست که دولت ایران سیاست‌های تشویقی برای افزایش جمعیت را دنبال می‌کند. یکی از این سیاست‌ها، واگذاری خودرو به مادران دارای سه فرزند است که در ظاهر اقدامی حمایتی به نظر می‌رسد، اما در پس این اقدام، مسئله‌ای جدی و نگران‌کننده نهفته است؛ آمار فاجعه‌بار تصادفات جاده‌ای که سال به سال رو به افزایش است.

طبق آمار رسمی، در سه سال گذشته بیش از ۵۴ هزار نفر در سوانح رانندگی جان خود را از دست داده‌اند. تنها در سال ۱۴۰۲، تلفات حوادث رانندگی به ۲۰ هزار و ۴۵ نفر رسید که ۱۵ هزار و ۸۵۴ نفر از آن‌ها مرد و ۴ هزار و ۱۹۱ نفر زن بودند. این آمار نشان‌دهنده افزایش ۲.۸ درصدی نسبت به سال قبل است، رقمی که باید زنگ خطر را برای مسئولان به صدا درآورد.

خودروهایی که تاب تصادف ندارند

یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ‌ومیر جاده‌ای در ایران، کیفیت پایین خودروهای داخلی است. سردار تیمور حسینی، رئیس پلیس راهور فراجا، با اشاره به این موضوع هشدار داده است: «نبود استحکام کافی در بدنه خودروهای داخلی، نه تنها ایمنی سرنشینان را به خطر می‌اندازد، بلکه در هنگام وقوع تصادفات، پیامدهای جبران‌ناپذیری به همراه دارد.»

این بدان معناست که خودروهایی که در جاده‌های کشور تردد می‌کنند، در صورت بروز تصادف، نه‌تنها نمی‌توانند از جان سرنشینان محافظت کنند، بلکه خود به قاتلی بی‌رحم تبدیل می‌شوند. حال تصور کنید که دولت این خودروها را به خانواده‌هایی می‌دهد که دارای سه فرزند هستند. آیا این اقدام واقعاً حمایت از خانواده‌ها محسوب می‌شود یا آن‌ها را در معرض خطر بیش‌تری قرار می‌دهد؟

جاده‌هایی که جان می‌گیرند

مشکل تنها به خودروهای بی‌کیفیت ختم نمی‌شود. وضعیت جاده‌های کشور نیز در بسیاری از نقاط فاجعه‌بار است. چاله‌های بی‌شمار، نبود علائم راهنمایی مناسب، کمبود روشنایی در جاده‌های بین‌شهری و عدم نظارت بر رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از جمله مواردی هستند که تلفات جاده‌ای را تشدید می‌کنند.

ایام نوروز که هر ساله یکی از پرتلفات‌ترین ایام جاده‌ای کشور محسوب می‌شود، به خوبی نشان می‌دهد که زیرساخت‌های حمل‌ونقل ایران تا چه اندازه ضعیف و ناکارآمد است. هر سال، با افزایش حجم سفرهای جاده‌ای، هزاران خانواده داغ‌دار عزیزان‌شان می‌شوند، بدون آن‌که تغییرات محسوسی در وضعیت جاده‌ها ایجاد شود.

سیاست‌های تشویقی؛ بدون تدبیر، بدون ایمنی

این‌که دولت قصد دارد از خانواده‌ها حمایت کند، قابل تقدیر است، اما سؤال اصلی این‌جاست که آیا این حمایت‌ها باید با واگذاری خودروهای ناایمن و خطرناک همراه باشد؟ آیا بهتر نیست به‌جای هدیه دادن خودرو، به بهبود کیفیت خودروها، اصلاح زیرساخت‌های جاده‌ای و افزایش آموزش‌های ایمنی پرداخته شود؟

وقتی صحبت از فرزندآوری می‌شود، هدف این است که کودکانی سالم و ایمن در جامعه‌ای با استانداردهای بالای زندگی رشد کنند، اما وقتی خود دولت خانواده‌ها را در معرض استفاده از خودروهای ناامن و سفر در جاده‌های مرگبار قرار می‌دهد، آیا این سیاست‌ها واقعاً در راستای حمایت از خانواده‌هاست؟

به نظر می‌رسد که دولت باید نگاهی جامع‌تر و عمیق‌تر به مسئله ایمنی در حمل‌ونقل داشته باشد. اقدامات زیر می‌توانند در کاهش تلفات جاده‌ای مؤثر باشند.

افزایش نظارت بر کیفیت خودروهای داخلی یکی از مواردی است که با جدیت تمام باید در دستور کار قرار گیرد و خودروسازان داخلی باید ملزم به رعایت استانداردهای ایمنی جهانی شوند و تولید خودروهایی که به «ارابه مرگ» شهرت دارند، نباید ادامه پیدا کند.

گام دیگر بهبود زیرساخت‌های جاده‌ای است. سرمایه‌گذاری در اصلاح جاده‌ها، ایجاد مسیرهای استاندارد، افزایش روشنایی و بهبود علائم راهنمایی و رانندگی باید در اولویت قرار گیرد.

یکی دیگر از مواردی که بیش از پیش باید مورد توجه قرار گیرد، آموزش گسترده فرهنگ رانندگی است. بسیاری از تصادف‌ها به دلیل خطاهای انسانی و عدم رعایت قوانین رانندگی رخ می‌دهند. اجرای برنامه‌های آموزشی گسترده می‌تواند به کاهش این آمار کمک کند.

حمایت یا تهدید؟

سیاست‌های تشویقی دولت برای افزایش جمعیت، اگر بدون در نظر گرفتن مسائل ایمنی اجرا شوند، می‌توانند نتیجه‌ای معکوس داشته باشند. در حالی که دولت قصد دارد با واگذاری خودرو به مادران دارای سه فرزند از خانواده‌ها حمایت کند، عدم توجه به کیفیت خودروها و ایمنی جاده‌ها باعث شده است این اقدام به یک تهدید جدی برای خانواده‌ها تبدیل شود.

کاهش تلفات جاده‌ای و بهبود ایمنی خودروها، تنها با یک اراده قوی و برنامه‌ریزی اصولی امکان‌پذیر است. دولت، خودروسازان و مردم همگی در این مسیر مسئولیت دارند، اما تا زمانی که سیاست‌گذاری‌ها بر پایه منافع کوتاه‌مدت و بدون در نظر گرفتن پیامدهای بلندمدت انجام شوند، چرخه مرگ در جاده‌های ایران ادامه خواهد داشت.

source

توسط blogcheck.ir