به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،
علی ربیعی اعلام کرد: در تداوم روند اعتماد آفرینی و گام نهادن در جهت همبستگی سیاسی، ائتلاف با جامعه اصلیترین مسیر است. وفاق با جامعه وقتی معنادار می شود که متوسط نخبگی ایران بتواند در ساختار دولت و قدرت نقش آفرینی کند. مدتی است سیاست های گزینشی، سفارشی و دیدگاههای سلیقهای محدود کننده، اجازه ورود بسیاری از افراد دلسوز در جهت حل مسائل را نمیدهد.
نظام های اجرایی، سیاستگذاری و قانونگذاری با محروم کردن انسان از ظرفیت برونماندگان به طور ساختاری که متاسفانه به رویهای نهادینه مبدل شده، قادر به استفاده از تمامی ظرفیتهای ایران بزرگ نخواهند بود. مردم را می توان با نهادهای مدنی، گروه ها و همچنین بکارگیری نخبگان به وفاق فراخواند و این مفهوم را معنادار کرد. باید تدبیری اندیشید و با تغییر در موانع ذهنی و عملی ساخته شده، استعدادها را در گردش نخبگان دخالت داد.
بسیاری از نظریهپردازان برجسته در حوزه علوم سیاسی و اجتماعی، ضعف و ناتوانی نظام های سیاسی را مرتبط با فقدان گردش نخبگان دانستند. حتی علت های بروز انقلاب اسلامی ایران با این نظریه تبیین شد و مطالعات در زمینه چگونگی توسعه به بروکراسی کار آمد اشاره دارد. ائتلاف و وفاق با نخبگان و کارشناسان برجسته جامعه مسیری است که از راه اصلاح نظام استخدامی و به کارگیری افراد شایسته میسر می شود.
طبق مطالعه کشورهایی شبیه به ایران که مسیر میانبر توسعه را طی کردند، آزمون های استخدامی بدون تبعیض تنها مسیر ورود به نظام بروکراسی و اتفاقا برنامه مشترک همه این کشورها بود. شواهد زیادی از این رویه در سنگاپور، کره و ژاپن وجود دارد.
دو راهکار تقویت تشکلها، سازمان های صنفی، نهادهای علمی و مدنی در همه عرصه های اجتماعی و تقویت بروکراسی با به کارگیری شایستگان در سبد ظرفیتی کل جامعه ایران است و این نیز بجز با اصلاح نظام استخدامی و گزینشی میسر نمی شود. امروز نهادهای مدنی نه به عنوان رقبای دولت بلکه به عنوان میانجیهای افتصادی، اجتماعی محسوب می شوند. ظرفیت دولتها به خصوص در ایران که دولتها بیشتر نفتی و متکی به صادرات منابع تجدیدناپذیر هستند، محدود است.
منظور از ظرفیت مردم، ظرفیت این نهادها است و نمی توان از مردمی سازی سخن گفت اما نهادهای مدنی و تشکل های مردمی را محدود کرد. ضروری است نگاه همراهانه و تقویتکننده، جایگزین نگاه کنترلی محدودساز به این نهادها شود.
انتهای پیام
source