گرانی وحشتناک مسکن و کالاها باعث شده تا کارگران و اقشار کم‌درآمد در تأمین نیازهای روزمره خود دچار بحران شوند. وضعیت معیشتی این اقشار به حد خطرناکی رسیده است.
در شرایطی که گرانی وحشتناک مسکن و کالاها به شدت قدرت خرید مردم را کاهش داده، بسیاری از کارگران و اقشار ضعیف جامعه به سختی می‌توانند هزینه‌های اولیه زندگی را تامین کنند.
به نقل از ایلنا؛ افزایش قیمت مسکن، به‌ویژه در کلانشهرها، همراه با گران‌تر شدن کالاهای اساسی مانند لبنیات و انرژی، زندگی روزمره را برای کارگران تبدیل به یک چالش غیرقابل تحمل کرده است. این در حالی است که دستمزدهای فعلی حتی قادر به پوشش این هزینه‌ها نیستند و شکاف فزاینده‌ای بین درآمد و هزینه‌های ضروری ایجاد شده است. یک فعال کارگری به تشریح وضعیت بد معیشتی کارگران پرداخت است که در ادامه مطلب صحبت‌های وی را به سمع و نظرتان می‌رسانیم.
گرانی وحشتناک مسکن و کالاها معیشت کارگران را به خطر انداخته است
علیرضا خرمی، فعال کارگری، در اظهارات جدید خود گفت: «قیمت برق ۳۸ درصد، لبنیات حدود ۳۰ درصد و مسکن بیش از ۴۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. اما در مقابل، دستمزد کارگران تنها ۲۷ و ۲۳ درصد افزایش می‌یابد. علاوه بر این، با توجه به عدم امضای توافق نمایندگان کارگری، دستمزدها تا پایان سال ثابت خواهد ماند و هیچ افزایشی نخواهند داشت.»
وی همچنین در خصوص تورم مسکن در آبان‌ماه گفت که این تورم بیشتر از تورم عمومی اعلام‌شده است و مسکن و هزینه‌های آن با سرعت بیشتری نسبت به دیگر کالاها گران شده‌اند.
خرمی افزود:
«آبان‌ماه ۱۴۰۳، تورم ماهانه مسکن ۳.۱ درصد، تورم نقطه به نقطه ۳۹.۶ درصد و تورم سالانه ۴۱.۷ درصد ثبت شده است. این تورم بالا در حالی است که دستمزد کارگران به میزان ۲۷ و ۲۳ درصد افزایش پیدا کرده و حداقل دستمزد برای بسیاری از کارگران، تنها ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است.»
خرمی تاکید کرد: «این افزایش‌های قیمت، مشکلات بی‌سرپناهی کارگران را تشدید کرده است. به‌عنوان مثال، اگر یک کارگر با حقوقی در حدود ۱۲ میلیون تومان و 2 فرزند، بخواهد خانه‌ای اجاره کند، برای او بسیار دشوار خواهد بود. نرخ اجاره خانه در تهران و کلانشهرهایی مثل مشهد و اصفهان، معادل یا بیشتر از دستمزد کارگران است. اگر هزینه رهن و ودیعه مسکن را هم به آن اضافه کنیم، اجاره خانه از درآمد سالانه کارگران بیشتر می‌شود.»
این فعال کارگری با انتقاد از گرانی‌های اخیر، از افزایش قیمت گوشت، لبنیات، قبوض انرژی و خودرو صحبت کرد. او به افزایش ۳۰ درصدی قیمت خودروها بدون هیچ تغییری در کیفیت یا کارکرد آنها اشاره کرده و افزود:
«مسئولان دولتی هیچ واکنشی به این گرانی‌ها نداشته‌اند و در شرایطی که هزینه‌های زندگی از جمله اجاره خانه، خوراک، پوشاک، درمان و آموزش برای کارگران به مراتب بیشتر از درآمد آنهاست، بسیاری از کارگران حتی نمی‌توانند لوازم یدکی خودرو خود را تهیه کنند.»
کارگران توانایی خرید یک خودرو پراید را هم ندارند
او همچنین توضیح داد که قیمت یک خودرو پراید ساده حداقل ۳۱۵ میلیون تومان است، در حالی که یک کارگر حداقل‌بگیر در طول یک سال، کمتر از ۱۵۰ میلیون تومان درآمد دارد. این بدین معنی است که برای خرید یک پراید، کارگر باید 2 سال تمام دستمزد خود را جمع کند و حتی پس از آن، همچنان قادر به خرید آن نخواهد بود.
خرمی در ادامه تاکید کرد: «با این شرایط، دیگر مسافرکشی برای کارگران هم به امری غیرممکن تبدیل شده است.» وی پرسید که چگونه کارگری که قادر به خرید یک پراید ساده نیست، می‌تواند با کار در اسنپ یا مسافرکشی، هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌اش را تامین کند؟
در پایان، خرمی به این نکته اشاره کرد که در حالی که قیمت‌ها به سرعت افزایش می‌یابند، دستمزدها ثابت مانده و هیچ افزایشی نخواهند داشت. وی افزود:
«گرانی‌ها به اندازه‌ای شده که همه چیز در اقتصاد شناور است، اما دستمزدها به هیچ‌وجه متناسب با این تغییرات افزایش نمی‌یابند.»
بیشتر بخوانید:
نظر شما درخصوص صحبت‌هی تأمل‌برانگیز این فعال کارگری چیست؟ به نظر شما چرا کشوری با وجود این همه منابع طبیعی که در جهان نمونه ندارد، نمی‌تواند معیشت مردمش را تأمین کند؟ لطفاً نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو به اشتراک بگذارید.
source