سقوط 10 پله‌ای ایران در شاخص دولت الکترونیکی سازمان ملل؛ کاهش خدمات آنلاین و سرمایه انسانی

در گزارش جدید رتبه‌ ایران در شاخص دولت الکترونیکی (EGDI) سازمان ملل، با 10 افت همراه بود و در جایگاه 193 قرار داده است. این در حالی است که در سال‌های 2020  و 2022 ایران به ترتیب در رتبه‌های 89 و 91 قرار داشت.

به‌گزارش پیوست، کاهش امتیاز ایران عمدتاً به دلیل افت در شاخص‌های خدمات آنلاین و سرمایه انسانی است. امتیاز کنونی ایران در این شاخص 0.6564 اعلام شده که کشور را در گروه کشورهای با توسعه متوسط دولت الکترونیکی قرار می‌دهد. این گروه شامل کشورهایی است که از نظر زیرساخت‌های دیجیتال و نیروی انسانی چالش‌هایی دارند. مثلا، کشورهایی مانند چین، هند و برزیل نیز در این گروه قرار دارند که با مشکلات زیرساختی در مناطق روستایی مواجه‌اند.

رتبه ایران در شاخص دولت الکترونیکی در آسیا

در آسیا، تنوع زیادی در سطوح توسعه دولت الکترونیکی وجود دارد. کشورهایی مانند سنگاپور، کره جنوبی، ژاپن و امارات متحده عربی از جمله پیشگامان در این زمینه هستند. این کشورها با توسعه زیرساخت‌های پیشرفته و ارائه خدمات آنلاین متنوع، مانند ثبت مالیات و تمدید گذرنامه به صورت آنلاین، توانسته‌اند رتبه‌های بالایی را در شاخص EGDI به‌دست آورند. به‌ویژه سنگاپور با نفوذ 100 درصدی اینترنت و کره جنوبی با شتاب در توسعه شبکه‌های نسل پنجم (۵G) مورد توجه قرار دارند. در مقابل، کشورهایی مانند فیلیپین، بنگلادش و سریلانکا هنوز با ضعف در زیرساخت‌ها و نفوذ محدود اینترنت مواجه‌اند.

10 کشور برتر در شاخص EGDI

کشورهای دانمارک، استونی، سنگاپور، کره جنوبی و ایسلند در صدر شاخص توسعه دولت الکترونیکی قرار دارند. این کشورها به دلیل زیرساخت‌های ارتباطی قوی، سرمایه انسانی بالا و خدمات آنلاین پیشرفته توانسته‌اند به چنین جایگاهی برسند. از دیگر کشورهایی که در بین 10 کشور برتر قرار دارند، می‌توان به عربستان سعودی، انگلستان، استرالیا، فنلاند و هلند اشاره کرد.

دلایل افت رتبه‌ ایران در شاخص دولت الکترونیکی

کاهش رتبه ایران در شاخص دولت الکترونیکی عمدتاً به دلیل کاهش امتیازات در دو شاخص کلیدی خدمات آنلاین و سرمایه انسانی است. این دو شاخص نشان‌دهنده کیفیت و فراگیری خدمات دیجیتال و همچنین توانمندی نیروی انسانی در استفاده از فناوری‌های نوین هستند.

در حالی که زیرساخت‌های ارتباطی در ایران تا حدودی توسعه یافته‌اند، اما چالش‌هایی مانند سرعت پایین اینترنت در برخی مناطق و عدم توزیع عادلانه خدمات بین مناطق شهری و روستایی به کاهش امتیازات ایران کمک کرده است.

بیشتر بخوانید: