رابطه بین سیفلیس و HIV

ابتلا به HIV می تواند خطر ابتلا به سیفلیس را افزایش دهد و برعکس؛ رابطه بین این دو و نحوه درمان و تشخیص سیفلیس با HIV را بخوانید.

سیفلیس (Syphilis) و عفونت HIV هر دو از عوامل خطر یکدیگر محسوب می شوند. بعلاوه افرادی که اچ آی وی و سیفلیس دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نوع جدی‌ تر سیفلیس هستند. با این حال، دانشمندان هنوز نمی دانند چگونه درمان سیفلیس را برای افراد مبتلا به HIV بهینه کنند.

این مقاله رابطه بین سیفلیس و HIV را مورد بررسی قرار می دهد و بیان می کند که چگونه هر بیماری روی ابتلا به بیماری دیگر تاثیر می گذارد.

همچنین رابطه بین سیفلیس و بار ویروسی HIV، پیشرفت سیفلیس، نحوه درمان و تشخیص سیفلیس با HIV بررسی می شود.

همچنین بخوانید:

سیفلیس (کلیک)

آیا می توان هم به سیفلیس و هم HIV مبتلا شد؟

سیفلیس یک عفونت مقاربتی باکتریایی (STI) است. این وضعیت به علت عفونت ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم رخ می دهد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، در سال 2021 در ایالات متحده، 176713 نفر به سیفلیس مبتلا بودند.

به گفته CDC در سال 2021، 36136 مورد جدید HIV در ایالات متحده آمریکا تشخیص داده شده است. بر خلاف سیفلیس، HIV یک STI ویروسی است. با این حال احتمال ابتلا به سیفلیس و HIV بطور همزمان وجود دارد.

همچنین بخوانید:

ویروس HIV و بیماری ایدز (کلیک)

سیفلیس و احتمال ابتلا به HIV

بر اساس شواهد علمی حکایتی قوی، ابتلا به سیفلیس احتمال ابتلا به HIV را افزایش می دهد.

طبق یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز از سال 2021، ابتلا به سیفلیس باعث افزایش سه برابری احتمال ابتلای فرد به HIV می شود. نویسندگان بررسی با تجزیه و تحلیل سوابق پزشکی بیش از 65000 نفر به این رقم رسیدند.

چندین پدیده می توانند علت این رابطه را توضیح دهند. برای نمونه ممکن است افراد دارای سیفلیس، به دلیل داشتن زخم های تناسلی، راحت تر به HIV مبتلا شوند.

دانشمندان همچنان در حال بررسی این موضوع هستند که چرا سیفلیس یک عامل خطر برای HIV است.

طبق یک مطالعه مبتنی بر مردم تایوان در سال 2020، ابتلا به اچ آی وی نیز می تواند احتمال ابتلا به سیفلیس را، به علت نامشخصی، افزایش دهد. این رابطه میان جمعیت‌ های خاص، مانند مردان جوان، قوی‌ تر است.

همچنین بخوانید:

راه های انتقال ویروس HIV (کلیک)

سیفلیس و افزایش بار ویروسی HIV

بار ویروسی HIV یک فرد، مقدار HIV موجود در خون او است.

طبق یک مطالعه قدیمی، بار ویروسی افراد مبتلا به اچ آی وی، در صورت ابتلا به سیفلیس به بالاتر از حد متوسط می رسد. HIV.gov این نتایج را بر اساس چندین مطالعه دیگر تایید می کند.

این یافته ها می توانند به توضیح اینکه چرا افراد دارای سیفلیس در معرض خطر ابتلا به HIV هستند، کمک کنند.

پیشرفت سیفلیس

بر اساس اعلام HIV.gov، اغلب تفاوتی بین پیشرفت سیفلیس در افراد مبتلا به HIV با افراد بدون آن وجود ندارد. با این حال طبق برخی شواهد، HIV می تواند باعث نمایش غیرعادی سیفلیس در افراد خاص شود.

معمولا سیفلیس به صورت یک ندول بدون درد شروع شده که به سرعت زخم می شود. پزشکان این مرحله را مرحله اولیه سیفلیس می نامند.

ایجاد ندول‌ های زخمی دردناک متعدد در افراد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی رایح تر است. با این حال برخی از افراد مبتلا به HIV در مرحله اولیه سیفلیس بدون ندول هستند.

سیفلیس ثانویه اغلب شامل بثورات پوستی است که تمام بخش های بدن را فرا می گیرد. این بثورات پس از ناپدید شدن ندول های مرحله اولیه ظاهر می شوند.

با این حال یک خطر افزایش یافته برای ایجاد همزمان علائم سیفلیس اولیه و ثانویه در فرد مبتلا به HIV به وجود دارد.

همچنین طبق شواهد، سیفلیس در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند HIV، با سرعت بیشتری پیشرفت می کند.

سیفلیس پیشرفته، سیستم اندام های مهم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

تشخیص سیفلیس در افراد مبتلا به HIV

به گفته CDC، پزشکان سیفلیس را در افراد دارای HIV یا بدون آن، با استفاده از آزمایش‌ های خون تشخیص می‌ دهند. این آزمایش ها علائم عفونت گذشته یا فعلی را بر اساس آنتی‌ بادی‌ های باکتری تشخیص می‌ دهند.

حداقل 18 آزمایش خاص برای سفلیس وجود دارد که یکی از انواع آنها، تست واکنش سریع پلاسما (RPR) است.

همچنین بخوانید:

آنتی بادی (کلیک)

درمان سیفلیس در افراد مبتلا به HIV

طبق گزارش های حکایتی، HIV به طور بالقوه باید بدتر شدن چشم انداز افراد مبتلا به سیفلیس می شود.

با این حال به گفته CDC، هیچ شواهد قانع کننده ای برای موثر بودن روش های درمانی سیفلیس برای افراد مبتلا به ای آی وی وجود ندارد.

بنظر می رسد دانشمندان نمی دانند که چگونه می توانند خطر پیشرفت سیفلیس را در افراد مبتلا به اچ آی وی بدون تکیه بر درمان های استاندارد این وضعیت، مانند درمان ضد رتروویروسی (ART) کاهش دهند.

ART باعث کاهش پیشرفت سیفلیس می شود زیرا از ایجاد HIV جلوگیری می کند. با این حال، دانشمندان باید تحقیقات بیشتری را برای تایید این موضوع انجام دهند.

همچنین بخوانید:

آیا درمانی برای ایدز وجود دارد؟ (کلیک)

درمان سیفلیس و HIV

پزشکان سیفلیس و اچ آی وی را بصورت جداگانه درمان می کنند.

بر اساس اعلام HIV.gov، درمان اصلی این دو ART است. پزشکان سیفلیس اولیه و ثانویه را به طور موثری با داروی آنتی بیوتیک پنی سیلین جی بنزاتین درمان می کنند. برای موارد پیشرفته‌ تر سیفلیس، پزشکان آنتی‌ بیوتیک‌ هایی مانند پنی سیلین G کریستالی را ترجیح می دهند.

چشم انداز

سیفلیس و HIV هر دو بیماری های جدی هستند که بدون درمان می توانند کشنده باشند.

طبق تحقیقات، پزشکان مدیریت همزمان عفونت‌ های سیفلیس و HIV را دشوارتر از مدیریت هر عفونت به تنهایی می‌ دانند. همچنین طبق شواهد، همزیستی سیفلیس و HIV در حال افزایش است.

خلاصه

ابتلا به HIV می تواند خطر ابتلا به سیفلیس را افزایش دهد. برعکس آن نیز صادق است. دلیل این مساله این می تواند باشد که افراد مبتلا به سیفلیس در صورت ابتلا به HIV، دارای بار ویروسی HIV بالاتر از حد متوسطی خواهند بود. علاوه بر این، جراحت های زخمی سیفلیس احتمال ابتلا به عفونت HIV را افزایش می دهند.

داروهای درمانی خاص HIV باعث کند شدن پیشرفت بیماری می شوند. برای درمان سیفلیس نیز آنتی بیوتیک ها موثر هستند.

با این حال در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای سیفلیس در افراد مبتلا به HIV وجود ندارد.

طبق شواهد، HIV چشم انداز افراد مبتلا به سیفلیس را با تحریک آن به مراحل پیشرفته تر خود، بدتر می کند.

​جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.